Lewis & Short

con-jŭgo, āvi, ātum, 1, v. a., to join together, unite (rare).

  1. I. In gen.: amicitiam, to form, unite in, Cic. Off. 1, 17, 58: aliquam sibi nuptiis, App. M. 5, p. 170, 35; and without a dat., Treb. Gall. 11; Aug. Conf. 6, 13.
  2. II. Esp., t. t.: conjugata verba, etymologically related, Cic. Top. 3, 12, and 9, 38.
    Hence, subst.: conjŭgātum, i, n., = conjugatio, II. A., q. v.; Quint. 5, 10, 85.