Lewis & Short

ĕpĭcus, a, um, adj., = ἐπικός, epic: poëta (Ennius), Cic. Opt. Gen. 1, 2: poëma, id. ib. 1, 1; cf. carmen, Quint. 10, 1, 62; Fulg. Myth. 1, 2.
Plur. as subst.: Ĕpĭci, ōrum, m., the epic poets, Quint. 10, 1, 51.