Lewis & Short

fāgĭnus, a, um, adj. [fagus], of beech, beechen.

  1. I. Adj.: frons, Ov. F. 4, 656: pocula, Verg. E. 3, 37: axis, id. G. 3, 172: arculae, Col. 12, 45, 5.
  2. * II. Subst.: fāgĭ-nus, for fagus, a beech-tree, Calp. Ecl. 2, 59.