Lewis & Short

fūmĭfĭcus, a, um, adj. [fumus-facio], making or causing smoke, smoking, steaming (poet): faces, Prud. στεφ. 3, 118: mugitus (taurorum), Ov. M. 7, 114 (shortly before: Vulcanum naribus efflant): Epeum fumificum, qui legioni nostrae habet Coctum cibum, making smoke, cooking (acc. to others, busied in smoke), Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 38.