Lewis & Short

in-fulcĭo, si, tum, 4, v. a., to cram in.

  1. I. Lit.: alicui cibum, Suet. Tib. 53.
  2. II. Transf., to put in, foist in: verbum omnibus locis, Sen. Ep. 114: aliud, id. ib. 106: aliquid epistulae, id. ib. 24: infulsit praeterea nomen Severi, he added to his own names, Capitol. Macrin. 5.