Lewis & Short

1. inter-cīdo, īdi, īsum, 3, v. a. [caedo], to cut asunder, cut up, cut to pieces, divide, pierce, cut through.

  1. I. Lit.: harundinetum, to thin out by cutting, Col. 4, 32, 4: venas, Plin. 11, 37, 65, § 174: radices, id. 18, 19, 49, 2, § 177: olivas acuto calamo, Pall. Nov. 22, 3: lacus, interciso monte, in Nar defluit, Cic. Att. 4, 15, 5; cf.: an Isthmos intercidi possit, Quint. 8, 3, 46: aedis, Dig. 9, 2, 49: flammas ignis, Vulg. Psa. 28, 7: pontem, to cut down, Liv. 36, 6.
    1. B. Esp., of accounts, to mutilate, falsify: commentarios, Plin. Ep. 6, 22, 4: rationes dominicas, Dig. 11, 3, 1, § 5.
  2. II. Transf., to part, divide, cut up, mangle, mutilate, destroy: sententias, to pervert in reading, Gell. 13, 30, 9: lux intercisa, Stat. Th. 2, 184: jugum mediocri valle a castris intercisum, separated, Hirt. B. G. 8, 14: dies intercisi, half-holidays: intercisi dies sunt, per quos mane et vesperi est nefas; medio tempore, inter hostiam caesam et exta porrecta, fas: a quo quod fas tum intercedit: aut eo est intercisum nefas, intercisum, Varr. L. L. 6, § 31 Müll.; cf. Macr. S. 1, 16; Ov. F. 1, 49.
    Hence, intercīsē, adv., piecemeal, interruptedly, confusedly, Cic. Part. Or. 7, 24; Gell. 11, 2, 5: dictum, syncopated, id. 15, 3, 4.