Lewis & Short

jactūra, ae, f. [jacto], a throwing, a throwing away.

  1. I. Lit., a throwing overboard: si in mari jactura facienda sit, equine pretiosi potius jacturam faciat, an servuli vilis? Cic. Off. 3, 23, 89: gubernator, ubi naufragium timet, jactura, quidquid servari potest, redimit, Curt. 5, 9, 3; Dig. 14, 2, 2, § 2.
    1. B. Transf.
      1. 1. Loss, damage, detriment: si nullam praeterquam vitae jacturam fieri viderem, Caes. B. G. 7, 77: rei familiaris, id. ib. 7, 64: si qua jactura facienda sit in repraesentando, Cic. Att. 12, 29, 2; cf.: jacturae rei familiaris erunt faciendae, id. Fin. 2, 24, 79: jacturas afferre, Col. 1, 1: jacturam pati, id. praef. l. l.: sarcinarum potius quam disciplinae facere, Curt. 6, 6, 17: fuit ordinis retinendi causa facienda jactura, Cic. Att. 2, 1, 8: jacturam gravissimam feci, si jactura dicenda est tanti viri amissio, Plin. Ep. 1, 12, 1.
        Of men: seniorum, Liv. 5, 39: equitum, id. 22, 8; Curt. 4, 14, 17: suorum, Caes. B. G. 7, 26: sepulcri, want of, Verg. A. 2, 646.
      2. 2. Expense, cost: provincia sumptibus et jacturis exhausta, Cic. Att. 6, 1, 2; 3, 29: non magnā jacturā factā, id. Clu. 8, 23: magnis jacturis sibi quorundam animos conciliare, Caes. B. C. 3, 29: eos ad se magnis jacturis pollicitationibusque perduxerant, id. B. G. 6, 12, 1.
      3. 3. A dismissal, turning away: clientis, Juv. 3, 125.
  2. II. Trop., loss or diminution: concedam hoc ipsum, si vis, etsi magnam jacturam causae fecero, Cic. Div. 2, 15, 34: dignitatis jacturam facere, id. Planc. 2, 6: jacturam criminum facere, i. e. to omit in the accusation, id. Verr. 2, 1, 12, § 33: jacturam honoris et dignitatis facere, Caes. B. C. 1, 32: temporis, Liv. 39, 4: parvā jacturā acceptā, id. 4, 32: nulla Sophocleo veniet jactura cothurno, Ov. Am. 1, 15, 15; id. A. A. 2, 253: humani generis, id. M. 1, 246: famae, Juv. 6, 91.