Lewis & Short

lăbasco, ĕre, v. n. inch., and lăba-scor, ci, v. dep. [labo], to totter, be ready to fall (ante-and post-class.).

  1. I. Lit.: quod crebro tunditur ictu, vincitur in longo spatio tamen atque labascit, Lucr. 4, 1285; 1, 537.
  2. II. Trop., to waver, give way, yield.
    Form labascor, Att. ap. Non. 473, 9: postquam vidit misericordia labasci mentem infirmam populi, Varr. ib. 473, 11.
    Form labasco: leno labascit, Plaut. Rud. 5, 3, 38: labascit victus uno verbo, Ter. Eun. 1, 2, 98; id. Ad. 2, 2, 31: animum vi quadam nova ictum labascere, Gell. 15, 2, 7.