Lewis & Short

1. lātro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cf. Gr. λοιδορέω and λατράζειν = βαρβαρίζειν, Hesych.], to bark (cf. baubor).

  1. I. Lit.: si canes latrent, Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. 5, 1066: ne latret canis, Hor. S. 1, 2, 128: quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.): canis timidus vehementius latrat quam mordet, Curt. 7, 4, 13: canino rictu, Juv. 10, 272.
    Impers. pass.: scit cui latretur cum solus obambulet ipse, Ov. Tr. 2, 459.
          1. (β) Act. for allatrare, to bark at, bay: senem adulterum Latrent Suburanae canes, Hor. Epod. 5, 57: cervinam pellem, id. Ep. 1, 2, 66: nubila, Stat. Th. 1, 551.
            Also in pass.: latrari a canibus, Plin. 25, 10, 78, § 126.
          2. (γ) Part. pres. as subst.: lātrans, antis, m., a barker, i. e. a dog (poet.): inmeriti fatum latrantis, Ov. M. 8, 412; plur., id. ib. 8, 344.
    1. B. Transf.
      1. 1. To resound, roar, of water (poet.): latrantes undae, Sil. 5, 396: (amnis) Alpibus ortus fertur latrantibus undis, id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.
      2. 2. In speaking, to rant, roar, bluster: latrant jam quidam oratores, non loquuntur, Cic. Brut. 15, 58: rumperis et latras, Hor. S. 1, 3, 136.
          1. (β) Act., to bark at: si quis Obprobriis dignum latraverit, Hor. S. 2, 1, 85.
  2. II. Trop., to bark at, rage, etc.
    1. A. In gen.: multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, partim obscura. Perspicua, ut Ennii: Animus cum pectore latrat, Varr. L. L. 7, § 103 Müll. (cf. Ann. v. 570 Vahl.): admoto latrant praecordia tactu, rage, Stat. S. 2, 1, 13: curae latrantes, Petr. 119.
          1. (β) Act.: magnas latrantia pectora curas, Stat. Th. 2, 338.
    2. B. In partic.
      1. 1. To demand vehemently: latrare Ennius pro poscere posuit, Paul. ex Fest. 121 Müll.; cf. Enn. l. l.: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet, Hor. S. 2, 2, 17: nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut, etc., Lucr. 2, 17.
      2. 2. Opening the mouth wide, pronounced with a wide mouth: hanc scripsit Latine Plautus cum latranti nomine, Plaut. Cas. prol. 34.