Lewis & Short

mīmĭcus, a, um, adj., = μιμικός, of or belonging to mimes, mimic, farcical (class.).

  1. I. Lit.: ne aut scurrilis jocus sit, aut mimicus, farcical, extravagant, Cic. de Or. 2, 59, 239; Quint. 6, 1, 47 Spald.
  2. II. Trop.: res mimicae et ineptae, Plin. Ep. 7, 29, 3: mors, mimic, feigned, Petr. 94 fin.
    Hence, adv.: mīmĭcē, like a mime, farcically, Cat. 42, 8; Tert. Apol. 46; Sen. Contr. 2, 12, 5.