Lewis & Short

mōrōsĭtas, ātis, f. [morosus].

      1. 1. Peevishness, fretfulness, moroseness (rare but class.): si in morositatem inutilem et odiosam incidamus, Cic. Off. 1, 25, 88: morositas et ea vitia, quae dixi, habent aliquid excusationis, id. Sen. 18, 65.
      2. 2. Niceness, pedantry: affectatione et morositate nimiā obscurabat stilum, over-scrupulousness, too great nicety, Suet. Tib. 70.