Lewis & Short

murmŭrātĭo, ōnis, f. [murmuro], a murmuring, crying (post-Aug.): aquilarum, Plin. 10, 3, 3, § 6: deum sine murmuratione comitari, without murmuring, Sen. Ep. 107, 9; id. Ben. 5, 15, 2: servi mei, id. de Ira, 3, 24, 2.