Lewis & Short

ne-utĭquam (mostly ante-class.; not in Cæs., Quint., Plin., Suet.; very rare in Cic. and Liv.; v. Hand, Turs. 3, p. 182 sq.; by Enn., Plaut., and Ter. written as two words, ne ŭtiquam), adv., by no means, in nowise; not altogether, not exactly, not quite: mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52 (Trag. v. 56 Vahl.); Ter. Hec. 3, 3, 43: id ne utiquam mihi placet, Plaut. Capt. 3, 4, 54: indissolubiles vos quidem esse potestis, neutiquam tamen dissolvemini, Cic. Tim. 11; id. Att. 6, 9, 3; id. Sen. 12, 42; Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6: dictatori neutiquam placebat, Liv. 7, 12, 11: specimen neutiquam volgatae laudis, id. 4, 27, 10.