Lewis & Short

per-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).

  1. I. Lit.: omnia, Ter. And. 3, 4, 22: provinciam, Cic. Sull. 20, 56: aetatum ordinem, id. Brut. 62, 223: condiciones pactionesque bellicas perjurio, id. Off. 3, 29, 108: dies intermissus aut nox interposita saepe perturbat omnia, id. Mur. 17, 35: reliquos (milites) incertis ordinibus perturbaverunt, Caes. B. G. 4, 32: aciem, Sall. J. 59, 3: domum, Sen. Thyest. 83.
    Pass., Plin. Pan. 76, 8.
    1. B. Transf., to mix or mingle together: omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes, Pall. 12, 18.
  2. II. Trop., to disturb, discompose, embarrass, confound: mea consilia, Plaut. Most. 3, 1, 127: mentes animosque perturbat timor, Caes. B. G. 1, 39: clamore perturbari, Cic. Rab. Perd. 6, 18: animum, joined with concitare, id. Or. 37, 128: de rei publicae salute perturbari, id. Mil. 1, 1: haec te vox non perculit? non perturbavit? id. Verr. 2, 3, 57, § 132: magno animi motu perturbatus, id. Att. 8, 11, 1.
    Hence, perturbātus, a, um, P. a.
    1. A. Troubled, disturbed, unquiet: mihi civitatem perturbatam vestris legibus et contionibus et deductionibus tradidistis, Cic. Agr. 1, 8, 23: perturbatissimum tempestatis genus, Sen. Q. N. 7, 10, 3: flamma quassatae rei publicae perturbatorumque temporum, Cic. Sest. 34, 73.
    2. B. Disturbed, embarrassed, discomposed: homo perturbatior metu, Cic. Att. 10, 14, 1: sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate, id. ib. 1, 1, 4.
      Subst.: per-turbāta, ōrum, n., confused visions, perverted truths: nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus, Cic. Div. 1, 29, 60.
      Adv.: perturbātē, confusedly, disorderly: ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur, Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122: muta animalia perturbate moveri, Sen. Ep. 124, 19.