Lewis & Short

plēbiscītum (also separately plēbi scītum, Plaut. Ps. 2, 4, 58), i. n. (abl. plebis scitu, Decret. ap. Cic. Att. 4, 2, 3) [plebs-scitum], a decree or ordinance of the people (opp.: senatus consultum), Cic. Dom. 17, 44; Just. Inst. 1, 2, 4: plebis scitum igitur est secundum eum Capitonem lex quam plebes, non populus, accipit, Gell. 10, 20, 6; cf. plebs, I., and scitum, s. v. scisco, P. a.