Lewis & Short

sīcundē adv. [si-unde; cf. sicubi, from si-ubi], if from anywhere (rare but class.): sicunde potes, erues, qui decem legati Mummio fuerint, Cic. Att. 13, 30, 3: sicunde spes aliqua se ostendisset, Liv. 26, 38: sicunde hostis appareat, Suet. Calig. 51: sicunde discederet, id. ib. 4.