Lewis & Short

ŭter-cumque (-cunq-), utrăcumque, utrumcumque, pron.

  1. I. Whichever of the two, whichsoever, whichever (rare but class.): magnae utrimque copiae ita paratae ad depugnandum esse dicuntur, ut, utercumque vicerit, non sit mirum futurum, Cic. Fam. 6, 4, 1: in quo bello, non, utracumque pars vicisset, tamen aliqua forma esset futura rei publicae, id. Brut. 1, 15, 10: ea res, utrocumque dicitur modo, Quint. 9, 2, 6: utrumcumque erit, prima sit curarum, ut, etc., id. 4, 2, 89; cf. id. 5, praef. § 3: ne sententia sua, utramcumque in partem dicta esset, ipsa sese rescinderet, Gell. 5, 10, 15.
  2. II. Indef.: utrocumque modo sequetur summa confusio, either way, Quint. 3, 6, 29; id. 6, praef. § 11; 12, 10, 59.