Lewis & Short

vendĭtĭo, ōnis, f. [vendo], a selling, sale; a vending.

  1. I. Lit.: venditio alienatio est et rei suae jurisque in ea sui in alium translatio, Sen. Ben. 5, 10, 1: bonorum, Cic. Rosc. Am. 38, 110: proscriptiones venditionesque, id. ib. 44, 128: facere, Dig. 26, 7, 56; cf., on the laws relating thereto, Gai Inst. 3, 139; the title: De emptione et venditione, Just. Inst. 3, 23; Dig. 18, 1.
  2. II. Transf.
    1. A. A thing sold: antequam venditio transferatur, Dig. 18, 2, 4, § 4; 43, 23, 11.
      Plur., goods sold, Plin. Ep. 10, 108, 1.
    2. B. Venditiones dicebantur olim censorum locationes, quod velut fructus publicorum locorum venibant, Fest. p. 376 Müll.