Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ămābĭlis, e, adj. [amo], that deserves to be loved, worthy of love, lovely, amiable (class.): nimis bella es atque amabilis, Plaut. As. 3, 3, 84; so id. Stich. 5, 4, 54: nec sine te (sc. Venere) fit laetum neque amabile quicquam, without thee nothing lovely is obtained, * Lucr. 1, 23: filiolam tuam et amo et amabilem esse certo scio, Cic. Att. 5, 19: se ipsum amabilem facit, Vulg. 2 Reg. 1, 23; ib. Prov. 18, 24: amabilior mihi Velia fuit, Cic. Fam. 7, 20: amabilissimum nodum amicitiae tollere, id. Lael. 14, 51: amabilis insania, Hor. C. 3, 4, 5; so, frigus, id. ib. 3, 13, 10: chori, id. ib. 4, 3, 14: seu condis amabile carmen, or dost build the lovely rhyme, id. Ep. 1, 3, 24: vocavit ejus nomen Amabilis-Domino, i. e. Jedidiah, Vulg. 2 Reg. 12, 25 al.
Adv.: ămābĭlĭter; in act. signif., lovingly, amiably: si amabiliter in me cogitare vis, Cic. Att. 14, 13: spectet amabilius juvenem, Ov. A. A. 3, 675: lusit, pleasantly, Hor. Ep. 2, 1, 148; Petr. 112.