Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cocta, ae, f., v. coquo, I. A. fin.

cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. πεπ in πέπτω or πέσσω; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).

  1. I. Lit.: cenam, Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7: cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc., Nep. Cim. 4, 3: cibum, Lucr. 5, 1102; cf. cibaria, Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11; 44, 35, 13 al.: qui illa coxerat, Cic. Tusc. 5, 34, 98: quae coxerat aere cavo, Ov. M. 4, 505: dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā, cooked from parched malt, id. ib. 5, 450: humana exta, Hor. A. P. 186: (pavonem), id. S. 2, 2, 28: aliquid ex oleo, in oil, Cels. 5, 177; so, aliquid ex aceto, Scrib. Comp. 252.
    Absol.: si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter? Plaut. Ps. 3, 2, 56: in nonum diem solet ire coctum, id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15: coquendo sit faxo et molendo, Ter. Ad. 5, 3, 61.
    1. B. Subst.
      1. 1. coctum, i, n., cooked food: quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim? Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing: ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret, Suet. Ner. 16.
        Plur.: cocta vendere, Suet. Claud. 38.
      2. 2. cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.
  2. II. Transf.
    1. A. To prepare by fire, to burn, parch, etc.: laterculos, Cato, R. R. 39, 2: calcem, id. ib. 38, 1 sq.: carbonem, id. ib. fin.: locum sol, Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.: glaebas maturis solibus aestas, Verg. G. 1, 66: cocta ligna, dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7: coctus agger, i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22: rosaria cocta matutino Noto, dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.: at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia, Hor. S. 2, 2, 41: aurum cum plumbo, Plin. 33, 3, 19, § 60: aera fornacibus, Luc. 6, 405.
    2. B. To ripen, make mature: arbores sol ac luna, Varr. R. R. 1, 7, 4: uvas, id. ib. 1, 54, 1; cf. vinum, Plaut. Trin. 2, 4, 125; and: mitis vindemia, Verg. G. 2, 522: poma (with matura), Cic. Sen. 19, 71: fructus solibus, Plin. 12, 5, 11, § 23: messem, Mart. 10, 62 al.
    3. C. = concoquo, to digest: cibus confectus jam coctusque, Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.: balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui, Plin. 29, 1, 8, § 26: pleriquebubulum coquunt, Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.
  3. III. Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    1. A. To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet; bene coctum dabit, Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.: consilia secreto, Liv. 2, 36, 2: bellum, id. 8, 3, 2: trucem invidiam, Stat. Th. 2, 300: iras cum fraude, Sil. 7, 403: Latio extrema coepta, id. 10, 431.
    2. B. To vex, harass, torment, disturb the mind: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.: si sollicitudo oratorem macerat et coquit, Quint. 12, 10, 77: quos ira metusque coquebat, Sil. 14, 103: quamFemineae ardentem curaeque iraeque coquebant, Verg. A. 7, 345.
      Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire.
      Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.
      Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.