Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

effĭgĭes, ēi (ante-class. form nom.: effĭgĭa, Plaut. Rud. 2, 4, 7; Afran. ap. Non. 493, 2; Inscr. Orell. 7416 λ.
Nom. plur.: effigiae, Lucr. 4, 105.
Acc. plur.: effigias, id. 4, 42 and 85), f. [effingo, I.], an (artistic) copy, imitation of an object (in concreto— for syn. cf.: imago, pictura, simulacrum, signum, statua, tabula).

  1. I. (Class.) With the accessory idea of resemblance obtained by imitation, a likeness, portrait, image, effigy.
    1. A. Lit.: formarum, Lucr. 4, 105; cf. id. ib. 42 and 85: Veneris, * Plaut. Rud. 2, 4, 7; cf.: deus effigies hominis et imago, Cic. N. D. 1, 37, 103: quandam effigiem spirantis mortui, id. Q. Fr. 1, 3, 1; cf. also: simulacrum deae (Veneris) non effigie humana, Tac. H. 2, 3 fin.; and: quam satus IapetoFinxit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov. M. 1, 83: vix convenire videretur, quem ipsum hominem cuperent evertere, ejus effigiem simulacrumque servare, his mere effigy, Cic. Verr. 2, 2, 65 fin.: effigiem Xanthi Trojamque videtis, Verg. A. 3, 497; of shades, ghosts: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, Ov. M. 14, 358; Sil. 13, 778; cf.: effigies, immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9; of the shade of a deceased person in a dream, Plin. Ep. 3, 5, 4; or in the lower world, Sil. 13, 779.
      1. 2. Adv.: in or ad effigiem or effigie, after the likeness of, in the form of, like, Sil. 5, 5; Plin. 5, 10, 11, § 62; 21, 5, 11, § 23.
    2. B. Trop. (a favorite expression of Cic.): perfectae eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus, its imitation, Cic. Or. 3 (v. the passage in connection); cf.: consiliorum ac virtutum effigiem relinquere, id. Arch. 12, 30: Sex. Peducaeus reliquit effigiem et humanitatis et probitatis suae filium, the image, id. Fin. 2, 18, 58; cf. id. Tusc. 3, 2; id. de Or. 1, 43, 193; Liv. 26, 41; 1, 56: ad effigiem justi imperii scriptus, the ideal, id. Q. Fr. 1, 1, 8: ut res ipsas rerum effigies notaret, id. de Or. 2, 86 fin.; cf. effingo, I. B.: ostensus est in alia effigie, appeared in another form, Vulg. Marc. 16, 12.
  2. II. Poet. and in post-Aug. prose, in gen., the plastic (less freq. the pictorial) representation of an object, an image, statue, portrait: saxea ut effigies bacchantis, * Cat. 64, 61; Verg. A. 2, 167; 184; 3, 148; 7, 177; Hor. S. 1, 8, 30; Ov. H. 20, 239; Tac. A. 1, 74; 6, 2; id. H. 5, 9 al.; Quint. 6, 1, 32; cf. id. 12, 10, 5; Ov. Tr. 1, 7, 7; Vulg. Sap. 15, 4.