Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send out, send forth, to let out, let go (freq. and class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: quibuscum tamquam e carceribus emissus sis, Cic. Lael. 27, 101; cf.: aperiam carceres et equos emittere incipiam, Varr. R. R. 2, 7, 1: ex porta ludis cum emissu’st lepus, Plaut. Pers. 3, 3, 31: aliquem e carcere, Cic. Planc. 12 fin.: aliquem ex vinculis, Plaut. Capt. 2, 3, 48; Cic. Tusc. 1, 31: aliquem e custodia, id. ib. 1, 49, 118 (cf. Nep. Cim. 1).
      As milit. t. t., to send out against the enemy: essedarios ex silvis, Caes. B. G. 5, 19, 2; cf.: equitibus emissis, id. ib. 5, 26, 3: Caesar omnibus portis eruptione facta equitatuque emisso hostes in fugam dat, id. ib. 5, 51, 5; 5, 58, 4 et saep.: aliquem de carcere, Cic. Verr. 2, 5, 9; cf.: Licinium fugere conantem de manibus, id. Cael. 28; Liv. 21, 48; for which: Hannibalem e manibus, id. 22, 3; and merely manibus, id. 44, 36: aliquem noctu per vallum, Caes. B. C. 1, 76, 4: aliquem pabulatum, id. ib. 1, 81, 4; cf. id. ib. 3, 76, 1: aliquem sub jugum, Liv. 9, 6 fin. et saep.: ut abs te non emissus ex urbe, sed immissus in urbem esse videatur, sent out, turned out, Cic. Cat. 1, 11; cf. id. Rep. 4, 5 fin.: scutum manu, to throw away, throw aside, Caes. B. G. 1, 25, 4: pila, to throw, hurl, cast, discharge, id. ib. 2, 23, 1; Liv. 9, 13; 32, 17 et saep.; cf.: hastam in fines eorum, Liv. 1, 32: aquam ex lacu Albano, to let off, id. 5, 15; cf.: aquam impetu, Suet. Claud. 32: lacus Velinus, a Curio emissus, Cic. Att. 4, 15, 5; Suet. Caes. 44: flumen per prona montis, Curt. 7, 11: sanguinem de aure, to let, Col. 6, 14, 3; cf.: sanguinem venis, Plin. 25, 5, 23, § 56: ova, to lay, id. 11, 24, 29, § 85: folia, to put forth, produce, id. 18, 20, 49, § 182; cf. transf.: ulmi emittuntur in ramos, id. 17, 12, 18, § 90: librum de arte aleam ludendi, to put forth, publish, Suet. Claud. 33; cf.: aliquid dignum nostro nomine emittere, Cic. Fam. 7, 33: fulmina, id. Div. 2, 19 fin.: sonitum ex alto, Lucr. 4, 694; cf.: vocem caelo, Liv. 5, 51: sonitum linguae, Lucr. 5, 1044: vocem, to utter, id. 4, 548; 5, 1088; Liv. 1, 54 et saep.: flatum crepitumque ventris, Suet. Claud. 32 fin.: animam, to expire, Nep. Epam. 9, 3: spiritum, Vulg. Matt. 27, 50: si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen, has broken forth, burst forth, Cic. Div. 2, 19, 44.
    2. B. In partic.: manu emittere aliquem for the usu. manu mittere aliquem, to release a person from one’s potestas, to set free, emancipate (anteclass. and since the Aug. per.), Plaut. Capt. 3, 5, 55; id. Men. 5, 8, 52; id. Rud. 4, 6, 14 et saep.; Ter. Ph. 5, 5, 2; Liv. 24, 18, 12; Suet. Vit. 6; Tac. A. 15, 19; Macr. S. 1, 11; so without manu, Plaut. Ps. 4, 2, 37; Ter. Ad. 5, 9, 19; cf. of a debtor: libra et aere liberatum emittit, Liv. 6, 14, 5.
  2. II. Trop., to let forth, let go, send out: manibus manifesta suis emittere quoquam, to let slip from our hands that which is evident, Lucr. 4, 504; cf.: emissa de manibus res est, Liv. 37, 12: cum illud facetum dictum emissum haerere debeat (a fig. borrowed from missive weapons), Cic. de Or. 2, 54, 219; cf.: et semel emissum volat irrevocabile verbum, Hor. Ep. 1, 18, 71: argumenta, Cic. de Or. 2, 53, 214; and: maledictum, id. Planc. 23 fin.

ĕmo, ēmi, emptum, 3 (perf. subj. emissim, Plaut. Cas. 2, 5, 39), v. a. [the same word with EMERE = accipere, Paul. ex Fest. pp. 4, 18, and 76, 1 Müll.; cf. adimo and demo; prop., to take; root yam; Sanscr. yamati, hold fast, Fick, Vergl. Wört. p. 158 sq.; cf. Curt. Gr. Etym. p. 598 note], to buy, purchase (very freq. in all periods and kinds of composition).

  1. I. Lit.: is postquam hunc emit, dedit eum, etc., Plaut. Capt. prol. 19: qui puellam ab eo emerat, id. Rud. prol. 59: emit hosce de praeda, id. Capt. prol. 34; 1, 2, 2; id. Epid. 1, 1, 62: aliquid de aliquo, id. Curc. 2, 3, 64; Cic. Att. 10, 5, 3; 13, 31, 4; id. Rosc. Am. 2, 6.
    With gen. or abl. pretii (cf. Zumpt, Gram. § 444): Ep. Quanti eam emit? Th. Vili. Ep. Quot minis? Th. Quadraginta minis, Plaut. Epid. 1, 1, 49 sq.; so, quanti, Ter. Ad. 2, 2, 41: tanti, quanti, etc., Cic. Off. 3, 14, 59: minoris aut pluris, id. Verr. 2, 4, 7; id. Off. 3, 12, 51; id. Att. 10, 5, 3 al.: duodeviginti minis, Plaut. Poen. 4, 2, 74: duobus milibus nummum, Cic. Rosc. Am. 2, 6: magno, parvo, id. Att. 13, 29 fin.: immenso quaedam, Suet. Calig. 39 al.: bene, i. e. cheap, Cic. Att. 1, 13 fin.; 12, 23, 3: male, i. e. dear, id. ib. 2, 4, 1; cf. care, Hor. Ep. 2, 1, 238: quatuor tabernas in publicum, for the public, Liv. 39, 44; 44, 16 fin.: piper in libras, by the pound, Plin. 12, 7, 14, § 28: fundum in diem, on time, on credit, Nep. Att. 9, 5: per assem et libram, i. e. to adopt, Suet. Aug. 64 al.
    Perf. part. pass. as subst.
          1. (α) empta, ae, f., she who is bought, the slave, Prop. 1, 9, 4.
          2. (β) emptum, i, n., the purchase, contract of purchase: quae ex empto aut vendito aut conducto aut locato contra fidem fiunt, through buying and selling, Cic. N. D. 3, 30, 74; so in jurid. lang.: ex empto, Dig. 17, 1, 14; cf. the title: De actionibus empti et venditi, Dig. 19, 1; Cod. Just. 4, 49.
            Prov.: emere oportet, quem oboedire velis tibi, Plaut. Pers. 2, 4, 2.
  2. II. Trop., to buy, buy up, to purchase, gain, acquire, procure, obtain: aliquando desinat ea se putare posse emere, quae ipse semper habuit venalia, fidem, jusjurandum, etc., Cic. Verr. 2, 3, 62; cf.: sententias (judicum), id. Clu. 36 fin.; and: animos centurionum, Tac. H. 4, 57: ex his (tribunis plebis) emitur ab inimicis meis is, quem, etc., Cic. Sest. 33, 72: militem, Tac. H. 1, 5 fin.; Suet. Galb. 15: exercitum, Flor. 3, 1, 9: percussorem in aliquem, Curt. 4, 1 et saep.: aliquem beneficiis, to gain over, Plaut. As. 1, 1, 57; cf. Verg. G. 1, 31: aliquem dote, Ov. M. 8, 54: spem pretio, Ter. Ad. 2, 2, 11: immortalitatem morte, Quint. 9, 3, 71; cf.: aeternum nomen sanguine, Ov. Am. 2, 10, 32: pulmenta laboribus, Hor. Ep. 1, 18, 48: voluptatem dolore, id. ib. 1, 2, 55 et saep.
    With a clause as object, Sil. 7, 620: furtis in manibus emptum est Oedipodae sedisse loco, Stat. Th. 1, 163: quantine emptum velit Hannibal, ut nos Vertentes terga aspiciat? Sil. 10, 287; Just. 23, 2, 8.