Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

festīvē, adv., v. festivus fin.

festīvus, a, um, adj. [1. festus; lit., feast-like, belonging to a feast; hence], lively, gay, festive, joyous, gladsome, merry (syn.: lepidus, urbanus, salsus, facetus).

  1. I. Lit. (ante- and post-class.): festivum festinant diem, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.): ludi, Plaut. Cas. 4, 1, 3; cf. alea, Gell. 18, 13, 1: locus, Plaut. Capt. 2, 1, 5; id. Poen. 5, 1, 9: facinus lepidum et festivum, id. ib. 1, 2, 95: hospitium in lepido loco, id. ib. 3, 3, 82; cf.: festivissimum convivium, Just. 38, 8 fin.
    1. * B. Subst.: festīvum, i, n., festive jollity, festivity: in vindemiarum festivo, Lampr. Heliog. 11.
  2. II. Transf.
    1. A. In gen., agreeable, pleasing, handsome, pretty: luculenta atque festiva femina, Plaut. Mil. 4, 1, 12; cf. id. Ep. 5, 1, 17: nonne igitur sunt ista festiva? Cic. Par. 5, 2, 38: aedes festivissimae, Plaut. Curc. 1, 1, 93: area parvula sed festiva, Plin. Ep. 2, 17, 4: copia librorum, Cic. Att. 2, 6, 1: opera, Plaut. Mil. 2, 6, 108.
    2. B. In partic.
      1. 1. Of behavior, character, etc., jovial, jocose, agreeable, dear: quod te isti facilem et festivum putant, Ter. Ad. 5, 9, 29: puer, Cic. Att. 1, 12 fin.; cf.: quibus (pueris) nihil potest esse festivius, id. Fam. 6, 4, 3: filius, id. Fl. 36, 91: homo, id. Phil. 5, 5, 13; id. de Or. 2, 68, 277.
      2. 2. As a term of endearment: o mi pater festivissime! Ter. Ad. 5, 9, 26; so, festivum caput! id. ib. 2, 3, 8.
      3. 3. Of speech, humorous, pleasant, witty: dulcis et facetus festivique sermonis, Cic. Off. 1, 30, 108: poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius, id. Pis. 29, 70: oratio, id. de Or. 3, 25, 100: acroama, id. Verr. 2, 4, 22, § 49; Quint. 6, 3, 39.
        Hence, adv., in two forms, festīve (class.) and festīvĭter (ante- and post-class.).
      1. * 1. Joyously, gayly, cheerfully: loco in festivo sumus festive accepti, Plaut. Ps. 5, 1, 9.
      2. 2. Transf.
        1. * a. Agreeably, pleasantly, delightfully: o domus parata pulchrae familiae festiviter! Naev. ap. Non. 510, 16.
        2. b. Humorously, facetiously, wittily.
          1. (α) Form festive: agere fabellam, Cic. Q. Fr. 2, 16, 3: crimen contexere, id. Deiot. 6, 19: dissolvere argumentum, id. Div. 2, 15, 35: aliquid odorari, id. Att. 4, 14, 2: tradere elementa loquendi, id. Ac. 2, 28, 92. As a particle of assent: quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur: belle et festive nimium saepe nolo, Cic. de Or. 3, 26, 101.
          2. (β) Form festiviter: Epictetus severe simul ac festiviter sejunxit a vero Stoico, qui esset ἀκώλυτος, Gell. 1, 2, 7: respondere, id. 1, 22, 6.
            Sup.: decorare festum festivissime, Poët. ap. Charis. 2, p. 180 P. (Rib. Fragm. Trag. Inc. 223).