Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fūmo, āre, v. n. [fumus], to smoke, steam, reek, fume.

  1. I. Lit. (class.): acri sulphure montes Oppleti calidis ubi fumant fontibus aucti, Lucr. 6, 748: late circum loca sulphure fumant, Verg. A. 2, 698: recenti fossione terram fumare calentem, Cic. N. D. 2, 9, 25: est animadversum, fumare aggerem, quem cuniculo hostes succenderant, Caes. B. G. 7, 24, 2: tepidusque cruor fumabat ad aras, Verg. A. 8, 106: cum fumant altaria donis, Lucr. 6, 752; Hor. C. 3, 18, 8: fumantes pulvere campos, Verg. A. 11, 908: equos fumantes sudore, id. ib. 12, 338: quod ita domus ipsa fumabat, smoked, reeked (with banquets), Cic. Sest. 10, 24 (cf. Sen. Ep. 64): et jam summa procul villarum culmina fumant, are smoking (with fires for the preparation of food), i. e. evening approaches, Verg. E. 1, 83.
  2. II. Trop.: si nullus terror, non obruta jam nunc Semina fumarent belli, Sil. 1, 654.