Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

inconsīdĕrātē, adv., v. inconsideratus fin.

inconsīdĕrātĭo, ōnis, f., inconsiderateness (late Lat.): mentis, Salv. de Gub. Dei, 1 extr.; cf. inconsiderantia.
From in-consīdĕrātus, a, um, adj. (class.).

  1. I. Act., thoughtless, heedless, inconsiderate (cf. inconsultus): nos ita leves atque inconsiderati sumus, Cic. Div. 2, 27, 59: quam natura muliebris facit inconsideratam, Auct. Her. 4, 16, 23: inconsideratior in secunda, quam in adversa fortuna, Nep. Con. 5; so in comp., Quint. 2, 15, 28.
  2. II. Pass., unconsidered, unadvised, inconsiderate: cupiditas, Cic. Quint. 25: inconsideratissima temeritas, id. Har. Resp. 26.
    Adv.: in-consīdĕrātē, inconsiderately, rashly (class.): temere et fortuito, inconsiderate, negligenterque agere, Cic. Off. 1, 29, 104: tractare aliquid, Auct. Her. 4, 38, 60.
    Comp.: inconsideratius proeliando, Val. Max. 1, 5, 9.