Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĭn-exōrābĭlis, e, adj.

  1. I. That cannot be moved by entreaty, inexorable (class.).
    1. A. Of persons, constr. with in, adversus, contra, or dat.
          1. (α) With in and acc.: qui inexorabilis in ceteros esse visus sum, Cic. Sull. 31, 87.
          2. (β) With adversus: adversus te et rem tuam, Liv. 34, 4, 18.
          3. (γ) With contra: contra improbos nocentesque, Gell. 14, 4, 3.
          4. (δ) With dat.: delictis, Tac. A. 11, 18.
            (ε) Absol.: ni me inexorabilem faxis, Pac. ap. Non. 184, 4: judices, Cic. Tusc. 1, 5, 10: Achilles, Hor. A. P. 121.
    2. B. Of inanim. and abstr. things: res, Liv. 2, 3: disciplina, inexorably severe, rigorous, Tac. H. 1, 51: odium, Ov. M. 5, 244: fatum, Verg. G. 2, 491: claustra, Val. Max. 4, 8, 2.
  2. * II. That cannot be obtained by entreaty: neque inexorabile certe, Quod petimus, Val. Fl. 5, 321.