Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

insigne, is, n. [insignis],

  1. I. a mark, sign, signal; a distinctive mark, a badge of office (class.).
    1. A. Lit.: quod erat insigne, eum facere, etc., Cic. de Or. 3, 33, 133: Minerva singulare est insigne ejus gymnasii, id. Att. 1, 4, 3: bos in Aegypto etiam numinis vice colitur: Apim vocant. Insigne ei in dextro latere candicans macula, Plin. 8, 46, 71, § 184.
      Plur.: sibi haberent honoressibi triumphos, sibi alia praeclarae laudis insignia, Cic. Pis. 9, 26.
    2. B. A sign or badge of office or honor, a decoration: bulla erat indicium et insigne fortunae, Cic. Verr. 2, 1, 58, § 152; id. Div. 1, 17, 36; Liv. 25, 4; Suet. Aug. 35.
      Esp. in plur., insignia, attire, uniform, costume, regalia, etc.: sedebat cum purpura, et sceptro, et insignibus illis regiis, Cic. Sest. 26, 57: imperatoris, Caes. B. C. 3, 96: sacerdotum, Liv. 3, 39: pontificalia, id. 10, 7: militaria, ornaments, probably on the helmets of the officers, Caes. B. G. 7, 45: triumphorum, Suet. Aug. 29: majestatis, Just. 10, 1, 3; cf.: horum (mundi et caeli) insignia, sol, luna, etc., Cic. N. D. 1, 36, 100: vocis, the costume of a public singer, Juv. 8, 227.
    3. C. A standard: navem Bruti, quae ex insigni facile agnosci poterat, i. e. the flag of the admiral’s ship, Caes. B. C. 2, 6.
    4. D. A signal: in praetoria nave insigne nocturnum trium luminum fore, Liv. 29, 25, 11.
  2. II. Trop., an honor: insignia virtutis multi sine virtute adsecuti sunt, Cic. Fam. 3, 13, 1: laudis, id. Sull. 9, 26: orationis lumina et quodam modo insignia, brilliant passages, gems, id. Or. 39, 135 (v. the context): verborum et sententiarum insignia, id. de Or. 2, 9, 36; 3, 25, 96 al.

insignis, e, adj. [in-signum], distinguished by a mark; remarkable, noted, eminent, distinguished, prominent, extraordinary (class.): insignes appellantur boves, qui in femine et in pede album habent, quasi insigniti, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.: maculis insignis et albo, i. e. maculis albis, Verg. G. 3, 56: insigni eum veste adornavit, Liv. 1, 20, 2: officinae, Plin. 35, 12, 46, § 161: virtus, Cic. Lael. 27, 102: vis, id. N. D. 2, 31, 80; id. de Or. 2, 22, 90: ad deformitatem puer, id. Leg. 3, 8, 19: homo omnibus insignis notis turpitudinis, id. Rab. Perd. 9, 24: vir, illustrious, Tac. A. 11, 19: totā cantabitur urbe, i. e. notorious, Hor. S. 2, 1, 46: debilitate aliqua corporis, remarkable, Suet. Calig. 26: indignus genere et praeclaro nomine tantum Insignis, Juv. 8, 32: cujus studium insigne fuit erga me, Cic. Fin. 2, 22, 72: odium in aliquem, id. Att. 14, 13, B, 3: improbitas, id. de Or. 2, 58, 237: temeritas, id. Ac. 1, 12, 45: impudentia, id. Verr. 2, 4, 29, § 66: honorum pagina, glorious. Juv. 10, 57: magnificentia, Tac. A. 11, 1: jamdiu causam quaerebat senex, quamobrem insigne aliquid faceret his, i. e. of punishing them severely, Ter. Eun. 5, 5, 31.
With gen.: libidinum, Tert. Pall. 4.
With inf.: insignis ventos anteire lacerto, Sil. 16, 561.
Sup.: spectaculum, Tert. Spect. 12: religio, id. Apol. 21.
Adv.: insignĭter, remarkably, extraordinarily, notably: amicos diligere, Cic. Part. 23, 80: pullus insigniter cristatus, Suet. Tib. 14: dimicare, Just. 33, 2: facere unum aliquid, Plin. Ep. 9, 29, 1: verba nove et insigniter dicta, Gell. 19, 7, 2.
Comp.: ornari, Nep. Ages. 3, 2.