Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pār, păris (collat. form of the nom. fem. paris, Atta ap. Prisc. p. 764 P.
Abl. pari and pare, acc. to Charis. p. 14 P.; Prisc. p. 763 ib.; the latterpoet.
Gen. plur. usu. parĭum; parum, acc. to Plin. ap. Charis. p. 110 P.), adj. [cf. Sanscr. para, another, and prae], equal (cf.: aequus, similis).

  1. I. Lit.: par est, quod in omnes aequabile est, Cic. Inv. 2, 22, 67: par et aequalis ratio, id. Or. 36, 123: aequo et pari jure cum civibus vivere, id. Off. 1, 34, 124: vita beatapar et similis deorum, id. N. D. 2, 61, 153: est finitimus oratori poëta ac paene par, id. de Or. 1, 16, 70: pari atque eādem in laude aliquem ponere, id. Mur. 9, 21: intelleges de hoc judicium meum et horum par et unum fuisse, id. Sull. 2, 5: pares in amore atque aequales, id. Lael. 9, 32: libertate esse parem ceteris, id. Phil. 1, 14, 34: verbum Latinum (voluptas) par Graeco (ἡδονή) et idem valens, id. Fin. 2, 4, 12: pares ejusdem generis munitiones, of equal size, Caes. B. G. 7, 74: similia omnia magis visa hominibus, quam paria, Liv. 45, 43: pares similesque (affectus), Sen. Ira, 1, 19 et saep.: quod in re pari valet, valeat in hac, quae par estvaleat aequitas, quae paribus in causis paria jura desiderat, Cic. Top. 4, 23: si ingenia omnia paria esse non possunt: jura certe paria debent esse eorum inter se, qui sunt cives in eādem re publicā, id. Rep. 1, 32, 49: necesse est eam esse naturam, ut omnia omnibus paribus paria respondeant, id. N. D. 1, 19, 50; id. Fam. 5, 2, 3: equites Ariovisti pari intervallo constiterunt, Caes. B. G. 1, 43: hi (equites), dum pari certamine res geri potuit, etc., i. e. horsemen against horsemen, id. B. C. 1, 51.
    Poet., with a respective gen. or inf.: aetatis mentisque pares, Sil. 4, 370: et cantare pares et respondere parati, Verg. E. 7, 5.
          1. (β) The thing with which the comparison is made is most freq. added in the dat.: quem ego parem summis Peripateticis judico, Cic. Div. 1, 3, 5: in his omnibus par iis, quos antea commemoravi, id. Clu. 38, 107: omni illi et virtute et laude par, id. Planc. 11, 27: isti par in belligerando, id. Font. 12, 26: par anseribus, as large as, Juv. 5, 114: prodigio par, i. e. extremely rare, id. 4, 97.
            In sup.: QVOIVS FORMA VIRTVTEI PARISVMA FVIT, Epit. of the Scipios, Inscr. Orell. 550: parissumi estis hibus, Plaut. Curc. 4, 2, 20.
            Adverb. (colloq. and very rare): feceris par tuis ceteris factis, Plaut. Trin. 2, 2, 3.
          2. (γ) With gen. (with this case par is treated as a substantive; rare but class.), an equal, counterpart, etc.: ei erat hospes, par illius, Siculus, etc., his counterpart, Plaut. Rud. prol. 49: cujus paucos pares haec civitas tulit, Cic. Pis. 4, 8: quem metuis par hujus erat, Luc. 10, 382: ubique eum parem sui invenies, Front. Ep. ad Amic. 1, 6: vestrae fortitudinis, Phaedr. 4, 15, 6.
          3. (δ) With abl. (rare): scalas pares moenium altitudine, Sall. H. Fragm. ap. Arus. Mess. p. 253 Lindem.: in quā par facies nobilitate suā, Ov. F. 6, 804.
            (ε) With cum (class.): non praecipuam, sed parem cum ceteris fortunae condicionem subire, Cic. Rep. 1, 4, 7: ut enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent, etc., id. Lig. 9, 27: quem tu parem cum liberis tuis regnique participem fecisti, Sall. J. 14, 9 (cited ap. Arus. Mess. p. 253 Lindem.; but in Cic. Phil. 1, 14, 34, read parem ceteris).
            (ζ) With inter se (class.): sunt omnes pares inter se, Cic. Par. 1, 2, 11; id. de Or. 1, 55, 236.
            (η) With et, atque (ac) (class.): cum par habetur honos summis et infimis, Cic. Rep. 1, 34, 53: omnia fuisse in Themistocle paria et Coriolano, id. Brut. 11, 43: tametsi haudquaquam par gloria sequatur scriptorem et auctorem rerum, Sall. C. 3, 2: quos postea in parem juris libertatisque condicionem atque ipsi erant, receperunt, Caes. B. G. 1, 28; so with atque, id. ib. 5, 13, 2: si parem sapientiam hic habet ac formam, Plaut. Mil. 4, 6, 36: neque mihi par ratio cum Lucilio est ac tecum fuit, Cic. N. D. 3, 1, 3: in quo offensae minimum, gratia par, ac si prope adessemus, Sall. J. 102, 7.
            (θ) The object of comparison is sometimes not expressed: cui repugno, quoad possum, sed adhuc pares non sumus, i.e. not equal to the task, able, Cic. Att. 12, 15: pari proelio, indecisive, Nep. Them. 3, 3: pares validaeque miscentur, Tac. G. 20: cum paria esse coeperunt, Plin. Ep. 4, 14, 6: si periculum par et ardor certaminis eos irritaret, Liv. 24, 39, 6.
    1. B. In partic.
      1. 1. Equal to, a match for any one in any respect: quibus ne di quidem immortales pares esse possint, Caes. B. G. 4, 7 fin.: qui pares esse nostro exercitu (dat.) non potuerint, id. ib. 1, 40, 7; cf.: ille, quod neque se parem armis existimabat, et, etc., Sall. J. 20, 5: non sumus pares, not on an equality, Juv. 3, 104: exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum, Plin. Ep. 3, 17, 2: habebo, Q. Fabi, parem, quem das, Hannibalem, an opponent, adversary, Liv. 28, 44: inter pares aemulatio, Tac. A. 2, 47: ope Palladis Tydiden Superis parem, Hor. C. 1, 6, 15.
      2. 2. Equal in station or age, of the same rank, of the same age (syn. aequalis): ut coëat par Jungaturque pari, Hor. Ep. 1, 5, 25: si qua voles apte nubere, nube pari, Ov. H. 9, 32; Petr. 25, 5.
        Prov.: pares vetere proverbio cum paribus facillime congregantur, i. e. birds of a feather flock together, Cic. Sen. 3, 7.
      3. 3. Par est, it is fit, meet, suitable, proper, right.
          1. (α) With a subject-clause (class.; syn.: oportet, aequum, justum est): amorin me an rei opsequi potius par sit, Plaut. Trin. 2, 1, 6: posterius istaec te magis par agere’st, id. Pers. 5, 2, 21: canem esse hanc par fuit, id. Curc. 1, 2, 17: par est primum ipsum esse virum bonum, tum, etc., Cic. Lael. 22, 82: sic par est agere cum civibus, id. Off. 2, 23, 83: dubitans, quid me facere par sit, id. Att. 9, 9, 2: quicquid erit, quod me scire par sit, id. ib. 15, 17, 2: quibus (ornamentis) fretum ad consulatūs petitionem aggredi par est, id. Mur. 7, 15; id. Rab. Perd. 11, 31; cf.: ex quo intellegi par est, eos qui, etc., id. Leg. 2, 5, 11.
          2. (β) Ut par est (erat, etc.; class.): ita, ut constantibus hominibus par erat, Cic. Div. 2, 55, 114: ut par fuit, id. Verr. 2, 5, 4, § 10.
          3. * (γ) With ut: non par videtur neque sit consentaneumut, etc., Plaut. Bacch. 1, 2, 31.
      4. 4. Par pari respondere, or par pro pari referre, to return like for like, of a’repartee: par pari respondet, Plaut. Truc. 5, 47; id. Merc. 3, 4, 44; id. Pers. 2, 2, 11; cf.: paria paribus respondimus, Cic. Att. 6, 1, 23: ut sit unde par pari respondeatur, id. ib. 16, 7, 6: par pro pari referto, quod eam mordeat, Ter. Eun. 3, 1, 55 Fleck., Umpfenb., cited ap. Cic. Fam. 1, 9, 19 (Bentl. ex conject. par, pari; cf. Krebs, Antibarb. p. 281, ed. 5).
      5. 5. Paria facere, to equalize or balance a thing with any thing, to settle, pay (post-Aug.): cum rationibus domini paria facere, to pay. Col. 1, 8, 13; 11, 1, 24.
          1. (β) Trop.: cum aliter beneficium detur, aliter reddatur, paria facere difficile est, to return like for like, to repay with the same coin, Sen. Ben. 3, 9, 2: denique debet poenas: non est quod cum illo paria faciamus, repay him, id. Ira, 3, 25, 1: nihil differamus, cotidie cum vitā paria faciamus, settle our accounts with life, id. Ep. 101, 7; Plin. 2, 86, 88, § 202; so, parem rationem facere, Sen. Ep. 19, 10.
      6. 6. Ludere par impar, to play at even and odd, Hor. S. 2, 3, 248: August. ap. Suet. Aug. 71 fin.
      7. 7. Ex pari, adverb., in an equal manner, on an equal footing (post-Aug.): sapiens cum diis ex pari vivit, Sen. Ep. 59, 14.
  2. II. Transf., subst.
    1. A. pār, păris, m., a companion, comrade, mate, spouse: plebs venit, et adcumbit cum pare quisque suo, Ov. F. 3, 526: jungi cum pare suā, id. ib. 3, 193: edicere est ausus cum illo suo pari, quem omnibus vitiis superare cupiebat, ut, etc., Cic. Pis. 8, 18.
      Esp., a table companion, = όμόκλινος: atque ibi opulentus tibi par forte obvenerit, Plaut. Trin. 2, 4, 68 Brix ad loc.: cedo parem quem pepigi, id. Pers. 5, 1, 15 (v. also I. A. γ. supra).
    2. B. pār, păris, n., a pair: gladiatorum par nobilissimum, Cic. Opt. Gen. Or. 6, 17: ecce tibi geminum in scelere par, id. Phil. 11, 1, 2: par nobile fratrum, Hor. S. 2, 3, 243: par columbarum, Ov. M. 13, 833: par mularum, Gai. Inst. 3, 212: par oculorum, Suet. Rhet. 5: tria aut quatuor paria amicorum, Cic. Lael. 4, 15: scyphorum paria complura, id. Verr. 2, 2, 19, § 47: paria (gladiatorum) ordinaria et postulaticia, Sen. Ep. 7, 3: pocula oleaginea paria duo, Lab. Dig. 32, 1, 30.Hence, adv.: părĭter, equally, in an equal degree, in like manner, as well.
    1. A. In gen.: dispartiantur patris bona pariter, Afran. ap. Non. 375, 1: ut nostra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiae pariter aequaliterque respondeat, Cic. Lael. 16, 56: laetamur amicorum laetitiā aeque atque nostrā, et pariter dolemus angoribus, id. Fin. 1, 20, 65: caritate non pariter omnes egemus, id. Off. 2, 8, 30: ut pariter extrema terminentur, id. Or. 12, 38; Phaedr. 5, 2, 10: et gustandi et pariter tangendi magna judicia sunt, Cic. N. D. 2, 58, 146: nulla pro sociā obtinet, pariter omnes viles sunt, id. ib. 80, 7; Quint. 9, 3, 102: cuncta pariter Romanis adversa, Tac. A. 1, 64: tantumdem est; feriunt pariter, all the same, nevertheless, Juv. 3, 298.
          1. (β) With cum: Siculi mecum pariter moleste ferent, Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173: pariter nobiscum progredi, Auct. Her. 3, 1, 1; Verg. A. 1, 572.
          2. (γ) With ut, atque (ac): is ex se hunc reliquit filium pariter moratum, ut pater avusque hujus fuit, Plaut. Aul. prol. 21: pariter hoc fit, atque ut alia facta sunt, id. Am. 4, 1, 11: vultu pariter atque animo varius, Sall. J. 113, 3: pariter ac si hostis adesset, id. ib. 46, 6.
          3. (δ) With etet: pariterque et ad se tuendum et ad hostem petendum, Liv. 31, 35: pariter et habitus et nomina edocebuntur, Quint. 1, 1, 25; Ov. M. 11, 556.
            (ε) With dat. (in late poets, and once in Liv.): pariter ultimae (gentes) propinquis, imperio parerent, the remotest as well as the nearest, Liv. 38, 16; Stat. Th. 5, 121; Claud. Rapt. Pros. 1, 166.
            * (ζ) With qualis: pariter suades, qualis es, Plaut. Rud. 3, 6, 37.
    2. B. In partic.
      1. 1. Like simul, of equality in time or in association, at the same time, together: nam plura castella Pompeius pariter, distinendae manūs causā, tentaverat, at the same time, together, Caes. B. C. 3, 52: pariter decurrere, Liv. 22, 4, 6: ut pariter et socii rem inciperent, id. 3, 22, 6; 10, 5, 7; 26, 48 fin.; cf.: plura simul invadimus, si aut tam infirma sunt, ut pariter impelli possint, aut, etc., Quint. 5, 13, 11; so, pariter multos invadere, id. 5, 7, 5: pariter ire, id. 1, 1, 14; 1, 12, 4; Tac. H. 4. 56; Plin. 26, 8, 40, § 66.
          1. (β) With cum (so commonly in Cic.): conchyliis omnibus contingere, ut cum lunā pariter crescant pariterque decrescant, Cic. Div. 2, 14, 33; cf. id. de Or. 3, 3, 10: studia doctrinae pariter cum aetate crescunt, id. Sen. 14, 50: pariter cum vitā sensus amittitur, id. Tusc. 1, 11, 24: equites pariter cum occasu solis expeditos educit, Sall. J. 68, 2; 77, 1; 106, 5: pariter cum collegā, Liv. 10, 21, 14; 27, 17, 6.
          2. (γ) With et, atque, que: inventionem et dispositionem pariter exercent, Quint. 10, 5, 14; 1, 1, 25: quibus mens pariter atque oratio insurgat, id. 12, 2, 28: seriis jocisque pariter accommodato, id. 6, 3, 110.
          3. (δ) With dat. (poet.), Stat. Th. 5, 122: pariterque favillis Durescit glacies, Claud. Rapt. Pros. 1, 165.
      2. 2. In order to give greater vivacity to the expression, reduplicated: pariterpariter, as soon as (poet. and in post-Aug prose): hanc pariter vidit, pariter Calydo nius heros Optavit, Ov. M. 8, 324; Plin. Ep. 8, 23 fin.
      3. 3. In like manner, likewise, also: pariterque oppidani agere, Sall. J. 60, 1: postquam pariter nymphas incedere vidit, Ov. M. 2, 445.

pārĕo (parrĕo), ŭi, pārĭtum, 2, v. n. [intr. form of paro, to make ready; părio, to bring forth; hence, to be ready, at hand], to come forth, appear, be visible, show one’s self; to be present or at hand.

  1. I. Lit. (rare; not in Cic. or Cæs.): immolanti jocinera replicata paruerunt, Suet. Aug. 95: quoties paruit Hermogenes, Mart. 12, 29, 18: haec (fenestra) videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret, Stat. S. 2, 2, 76: quae si parent simul, Quint. 1, 12, 4: caeli cui sidera parent, are open, intelligible, Verg. A. 10, 176; cf. Suet. Calig. 8.
    So freq. in eccl. Lat.: parebit signum filii hominis in caelo, Vulg. Matt. 24, 30.
    Impers.: paret = videtur: si paret eum dare oportere, Gai. Inst. 3, 91; 4, 4; 34 al.
  2. II. In partic.
    1. A. To appear (as a servant) at a person’s commands, to attend, wait upon (very rare, for the usual apparere): magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vice, Gell. 10, 3, 19: ad memoriam, Spart. Pesc. 7.
      1. 2. Transf.
        1. a. To obey, be obedient to; to submit to, comply with (the class. signif. of the word; syn.: oboedio, obsequor, obtempero): parere, obedire, Fest. p. 221 Müll.: animadverte ac dicto pare, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 299 Vahl.): hic parebit et oboediet praecepto illi veteri, Cic. Tusc. 5, 12, 36: oboedire et parere alicujus voluntati, id. N. D. 1, 8, 19: non ut pareret et dicto audiens esset huic ordini, etc., id. Phil. 7, 1, 2: (noster populus) in bello sic paret, ut regi, id. Rep. 1, 40, 163: legibus, id. Off. 2, 11, 40: religionibus, id. N. D. 2, 3, 8: imperio, Caes. B. G. 5, 2: populo patiente atque parente, Cic. Rep. 2, 36, 61: alicujus imperiis, Juv. 14, 331.
          Impers. pass.: dicto paretur, Liv. 9, 32: remissius imperanti melius paretur, Sen. Clem. 1, 24, 1: ut arbitri sententiae pareatur, Dig. 4, 8, 23: si paritum fuerit condicioni, ib. 40, 4, 12.
          Poet., with respective acc.: non adeo parebimus omnia matri, Stat. Ach. 1, 660.
          Of inanim. and abstr. subjects: lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates, Tib. 1, 9, 9; cf. Ov. M. 8, 472; Quint. 11, 3, 65.
        2. b. To be subject to, dependent on; to be subservient to: nulla fuit civitas, quin Caesari pareret, Caes. B. C. 3, 81: oppidum, quod regi paret, Plin. 6, 28, 32, § 145: negat se ei parere posse qui se feminam malit esse, quam virum, Just. 1, 3, 3: quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent, Sall. C. 2, 7; Hor. S. 2, 3, 96.
        3. c. To submit to, comply with, indulge, gratify, yield to: necessitati, Cic. Or. 60, 202: et tempori et voluntati, id. Vatin. 1, 2: cupiditatibus, id. Fin. 1, 16, 53: dolori et iracundiae, id. Att. 2, 21, 4: extremo furori, Val. Fl. 7, 154.
        4. d. To yield to one’s promises or representations, to fulfil, accomplish them; to satisfy, give, pay: promissis, Ov. F. 5, 504: pensionibus, Dig. 19, 2, 54: usuris, Cod. 4, 26, 8.—
    2. B. Impers.: paret, it is clear, evident, manifest (class.): quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat. A quo? at paret, Cic. Mil. 6, 15.
      Esp. in the formula si paret, if it appear, if it be proved, Cic. Rosc. Com. 4, 11; id. Verr 2, 2, 12, § 31; cf.: si paret adversum edictum fecisse, id. ib. 2, 3, 28, § 69; 2, 3, 22, § 55; Fest. p. 233 Müll.: paritum est, Dig. 31, 1, 67; ib. 6, 1, 5; Petr. 137; cf. II. 2. a. supra.
      Hence, pārens, entis, P. a., obedient: parentiores exercitus, Cic. Off. 1, 22, 76 (al. paratiores).
  3. II. Subst.: pārens, entis, comm., a subject: parentes abunde habemus, Sall. J. 102, 7: vi quidem regere patriam aut parentes quamquam possis, etc., id. ib. 3, 2: ex voluntate parentium occupare principatum, Vell. 2, 108; and so Tac. A. 1, 59, acc. to Bötticher (but parentes, in this passage, signifies parents; cf. Kritz on Sall. C. 6, 5).

1. păro, āvi, ātum, 1, v. a. [cf. Sanscr. par, piparmi, to lead, to further; Gr. πόρος; Lat. porta, peritus; also -per in pauper], to make or get ready, to prepare, furnish, provide; to order, contrive, design, etc. (freq. and class.; syn.: apparo, comparo, acquiro); with personal, non-personal, and abstract objects; constr. usually with acc. or inf., rarely with ut, ne, or absol.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.
          1. (α) With acc.: omne paratum est, Ut jussistiprandium, Plaut. Men. 2, 3, 14; cf. Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62: turres, falces, testudinesque, Caes. B. G. 5, 42 fin.: incendia, Sall. C. 27, 2: ad integrum bellum cuncta parat, id. J. 73, 1; Ter. And. 4, 4, 2: quod parato opus est, para, id. ib. 3, 2, 43: quam hic fugam aut furtum parat? id. Phorm. 1, 4, 14; so with acc. of the act purposed: fugam, i. e. to prepare one’s self for flight, Verg. A. 1, 360; Cic. Att. 7, 26, 1: filio luctum, Ter. Hec. 2, 1, 13: cupiditates in animo, id. Phorm. 5, 4, 2: bellum, Caes. B. G. 3, 9: insidias alicui, Sall. C. 43, 2: defensionem, id. ib. 35, 2: leges, to introduce, id. ib. 51, 40: verba a vetustate repetita gratiam novitati similem parant, furnish, Quint. 1, 6, 39.
            More rarely with reflex. pron. and final clause, or ad and acc., or (mostly post-Aug.) with dat.: hisce ego non paro me, ut rideant, Ter. Eun. 2, 2, 18; cf.: quin ita paret se, ut, etc., id. Hec. 1, 1, 11: se ad discendum, Cic. Or. 35, 122: ad iter parare, Liv. 42, 53, 2; cf.: huc te pares, haec cogites, Cic. Fam. 1, 7, 9: alterutri se fortunae parans, Vell. 2, 43, 2: se ad similem casum, Caes. B. G. 7, 41; Prop. 2, 24, 48 (3, 19, 32): multitudo, quam ad capiunda arma paraverat, Sall. C. 27, 4: parantibus utrisque se ad proelium, Liv. 9, 14, 1; 21, 31, 1: ad proelium vos parate, Curt. 4, 13, 10: foro se parant, Sen. Contr. praef. § 4.
            Pass.: si ita naturā paratum esset, ut, etc., so ordered, ordained, Cic. Div. 2, 59, 122: ut simul in omnia paremur, may habituate ourselves, Quint. 11, 3, 25.
          2. (β) With inf., to prepare, intend, resolve, purpose, determine, be on the point of, be about to do any thing: signa sonitum dare voce parabant, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 46 Müll. (Ann. v. 447 Vahl.): maledictis deterrere (poëtam), ne scribat, parat, Ter. Phorm. prol. 3: munitiones institutas parat perficere, Caes. B. C. 1, 83: omni Numidiae imperare parat, Sall. J. 13, 2: proficisci parabat, id. C. 46, 3 Kritz: in nemus ire parant, Verg. A. 4, 118: multa parantem Dicere, id. ib. 4, 390.
          3. (γ) With ut or ne (very rare): aequom fuit deos paravisse, uno exemplo ne omnes vitam viverent, have so ordered it, Plaut. Mil. 3, 1, 130; cf. Cic. Div. 2, 59, 122 supra: age jam, uxorem ut arcessat, paret, Ter. Heaut. 5, 1, 75: animo virili praesentique ut sis, para, id. Phorm. 5, 7, 64.
          4. (δ) With rel.-clause: quom accepisti, haud multo post aliquid quod poscas paras, Plaut. As. 1, 3, 16: priusquam unum dederis, centum quae poscat parat, id. Truc. 1, 1, 31.
            Absol., to make preparations, to prepare one’s self (very rare): at Romani domi militiaeque intenti festinare, parare, alius alium hortari, etc., Sall. C. 6, 5: contra haec oppidani festinare, parare, id. J. 76, 4; 60, 1: jussis (militibus) ad iter parare, Liv. 42, 53.
    2. B. In partic., of fate, to prepare, destine any thing (poet.): cui fata parent, quem poscat Apollo, for whom the Fates prepare (death), Verg. A. 2, 121: quid fata parent, Luc. 1, 631; 6, 783: motus fata parabant, id. 2, 68; cf.: sed quibus paratum est a Patre meo, Vulg. Matt. 20, 23.
  2. II. Transf., to procure, acquire, get, obtain (freq. and class.).
    1. A. In gen.: jam ego parabo Aliquam dolosam fidicinam, Plaut. Ep. 3, 2, 37: at dabit, parabit, id. Ps. 1, 3, 49: ille bonus vir nobis psaltriam Paravit, Ter. Ad. 3, 4, 31; id. Eun. 4, 6, 32: eum mihi precatorem paro, id. Heaut. 5, 2, 49: cetera parare, quae parantur pecuniāamicos non parare, Cic. Lael. 15, 55: sibi regnum, Sall. C. 5, 6: exercitum, id. ib. 29, 3: commeatus, id. J. 28, 7: locum et sedes, Caes. B. G. 1, 31; 6, 22: quin ei velut opes sint quaedam parandae, Quint. 10, 1, 15: de lodice parandā, Juv. 7, 66.
    2. B. In partic., to procure with money, to buy, purchase: in Piraeum ire volo, parare piscatum mihi, Plaut. Most. 1, 1, 64: trans Tiberim hortos, Cic. Att. 12, 19, 1; id. Fl. 29, 71 fin.: jumenta, Caes. B. G. 4, 2: servi aere parati, Sall. J. 31, 11: argento parata mancipia, Liv. 41, 6 fin.
      Hence, părātus, a, um, P. a., prepared.
    1. A. In gen., ready (class.): ex paratā re imparatam omnem facis, Plaut. Capt. 3, 4, 6; so (opp. imparata) id. Cas. 4, 4, 8: tibi erunt parata verba, huic homini verbera, Ter. Heaut. 2, 3, 114: quos locos multā commentatione atque meditatione paratos atque expeditos habere debetis, Cic. de Or. 2, 27, 118: propositum ac paratum auxilium, Q. Cic. Petit. Cons. 6, 22: omnia ad bellum apta ac parata, Caes. B. C. 1, 30; Plin. Pan. 88: obvius et paratus umor, id. Ep. 2, 17, 25: parata victoria, an easy victory, Liv. 5, 6.
          1. (β) With inf.: id quod parati sunt facere, Cic. Quint. 2, 8: audire, id. Inv. 1, 16, 23: paratos esse et obsides dare et imperata facere, Caes. B. G. 2, 3: omnia perpeti parati, id. ib. 3, 9: se paratum esse decertare, id. ib. 1, 44.
          2. (γ) With dat. (not in Cic. or Cæs.): vel bello vel paci paratus, Liv. 1, 1, 8: nec praedae magis quam pugnae paratos esse, id. 7, 16, 4: imperio, id. 9, 36, 8: ferri aciesparata neci, Verg. A. 2, 334: veniae, Ov. P. 2, 2, 117: animus sceleribus, Tac. A. 12, 47: provincia peccantibus, id. Agr. 6: athleta certamini paratior, Quint. 8, 3, 10: castris ponendis, Liv. 33, 6: omnibus audendis paratissimus, Vell. 2, 56, 4.
    2. B. In partic.
      1. 1. Prepared, provided, furnished, fitted, equipped with any thing: intellegit me ita paratum atque instructum ad judicium venire, ut, etc., Cic. Verr. 1, 3, 7; cf.: ad permovendos animos instructi et parati, id. Or. 5, 20: scutis telisque parati ornatique, id. Caecin. 21, 60; id. Tusc. 4, 23, 52; id. Fam. 2, 4, 2: quo paratior ad usum forensem promptiorque esse possim, id. Div. in Caecil. 13, 41: paratus ad navigandum, id. Att. 9, 6, 2: ad omnem eventum paratus sum, id. Fam. 6, 21, 1; cf.: in omnīs causas paratus, Quint. 10, 5, 12; Sen. Contr. 3, 18, 3; Suet. Galb. 19: ad mentiendum paratus, Cic. Lael. 26, 98: animo simus ad dimicandum parati, Caes. B. C. 3, 85 fin.: paratiores ad omnia pericula subeunda, id. B. G. 1, 5: ad dicendum parati, Cic. de Or. 1, 9, 38.
          1. (β) With ab: ab omni re sumus paratiores, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 6: si paratior ab exercitu esses, Cael. ib. 8, 10.
          2. (γ) With in and abl., well versed, skilled, experienced in any thing: Q. Scaevola in jure paratissimus, Cic. Brut. 39, 145: prompta et parata in agendo celeritas, id. ib. 42, 154: in rebus maritimis, id. Imp. Pomp. 18, 55.
          3. (δ) With contra: te contra fortunam paratum armatumque cognovi, Cic. Fam. 5, 13, 1.
      2. 2. Of mental preparation, prepared, ready, in a good or bad sense: ut ad partes paratus veniat, Varr. R. R. 2, 5, 1: fabulam compositam Volsci belli, Hernicos ad partes paratos, Liv. 3, 10, 10: ad quam (causarum operam) ego numquam, nisi paratus et meditatus accedo, Cic. Leg. 1, 4, 12: homo ad omne facinus paratissimus, id. Mil. 9, 25; id. Verr. 2, 2, 6, § 17; 2, 2, 15, § 37; id. Quint. 11, 39: itane huc paratus advenis? Ter. And. 5, 4, 6; cf.: philosophi habent paratum quid de quāque re dicant, Cic. de Or. 2, 36, 152.
        Hence, adv.: părātē.
      1. 1. Preparedly, with preparation: ad dicendum parate venire, Cic. Brut. 68, 241: paratius atque accuratius dicere, id. de Or. 1, 33, 150.
      2. 2. Transf.
        1. a. Carefully, vigilantly: id parate curavi ut caverem, Plaut. Rud. 1, 3, 9.
        2. b. Readily, promptly: paratius venire, Cic. Rosc. Am. 26, 72: paratissime respondere, Plin. Ep. 3, 9, 16.

2. păro, āre, v. a. [par], to make equal, esteem equal.

  1. * I. In gen.: eodem hercle vos pono et paro: parissumi estis iibus, Plaut. Curc. 4, 2, 20.
  2. II. In partic., to bring to an agreement, arrange with any one: se paraturum cum collegā, Cic. Fam. 1, 9, 25; cf. Fest. p. 234 Müll.