Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

praedātum, i, n., v. praedor fin.

1. praedātus, a, um, v. praedor and praedo.

2. prae-dătus, a, um, Part. [do], given beforehand (post-class.), Cael. Aur. Acut. 2, 37 med.; 3, 17; id. Tard. 1, 1; 2, 1; 3, 7 fin.

praedor, ātus, 1 (active collat. form, v. infra fin.), v. n. and a. [2. praedo].

  1. I. Neutr., to make booty, to plunder, spoil, rob (in war and otherwise; class.; syn.: spolio, diripio): spes rapiendi atque praedandi, Cic. Phil. 4, 4, 9: licentia praedandi, Liv. 22, 3: praedantes milites, Caes. B. G. 7, 46 fin.: ex hereditate, Cic. Verr. 2, 2, 18, § 45; 2, 3, 3, § 6; 2, 3, 20, § 51: praedatum exire, Liv. 4, 55: necessitate inpositā ex alieno praedandi, id. 5, 5, 3: ex alienis fortunis, id. 6, 41, 11: ex necessitate alicujus, Lact. 6, 18, 8: ex agris finitimorum praedari, Just. 23, 1, 10: classis pluribus locis praedata, Tac. Agr. 29: de aratorum bonis praedari, Cic. Verr. 2, 3, 78, § 182: praedari in re frumentariā et in bonis aratorum, id. ib. 2, 3, 62, § 146; 2, 3, 88, § 204: in bonis alienis, id. ib. 2, 2, 19, § 46: omnibus in rebus, upon every opportunity, id. ib. 2, 1, 50, § 130: in insulis cultorum egentibus, Liv. 22, 31, 3: ex alterius inscientiā praedari, to make use of another’s ignorance to defraud him, Cic. Off. 3, 17, 72: cum apud tuos Mamertinos inveniare improbissimā ratione esse praedatus, id. Verr. 2, 4, 1, § 3.
    1. B. Transf.: praedātus, a, um, that has made booty; hence, well furnished with booty (Plautinian): bene ego ab hoc praedatus ibo, Plaut. Ps. 4, 7, 39; id. Rud. 5, 2, 29; id. Pers. 4, 4, 115.
  2. II. Act., to plunder, pillage, rob any thing (rare before the Aug. period).
    1. A. Lit.: pastorum stabula, Cic. Sest. 5, 13 Halm N. cr.; B. and K.; dub. (al. praeclara cepisset): dum socios magis quam hostes praedatur, Tac. A. 12, 49: arces Cecropis, Val. Fl. 5, 647: maria, Lact. 5, 9 med.; 7, 17, 9: bona vivorum et mortuorum, Suet. Dom. 12 (but cf. Roth ad loc.): Hylam Nympha praedata, Petr. 83.
      1. 2. Transf., to take or catch animals, birds, etc.: alia dentibus praedantur, alia unguibus, Plin. 10, 71, 91, § 196: ovem, Ov. A. A. 3, 419: pisces calamo praedabor, Prop. 4 (5), 2, 37.
    2. B. Trop., to rob, ravish, take (poet.): amores alicujus, to rob one of his mistress, Ov. Am. 3, 8, 59; cf.: quae me nuper praedata puella est, has caught me, id. Am. 1, 3, 1: singula de nobis anni praedantur euntes, Hor. Ep. 2, 2, 55: dapes, to consume, Val. Fl. 4, 429.
      Note: Act. collat. form praedo, āre: praedavit omnes filios Tharsis, Vulg. Jud. 2, 13; 16; Prisc. p. 799 P.
      Hence, prae-dor, āri, in a pass. signif. (ante- and post-class.): mihi istaec videtur praeda praedatum irier, Plaut. Rud. 4, 7, 16: terra direptione praedabitur, Vulg. Isa. 24, 3: pecuniae praedatae, Gell. 4, 18, 12.
      As subst.: praedātum, i, n., that which has been obtained by plunder, booty, Vop. Prob. 8, 3.