Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

quercus, ūs (gen. querci, Pall. 4, 7, 8; gen. plur. quercorum, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 717 P.; dat. and abl. plur. do not occur), f. [perh. from root kar (kal-k), to be hard; cf.: cornu calx, calculus].

  1. I. An oak, oaktree, esp. the Italian or esculent oak, sacred to Jupiter (cf. robur): quercus dicitur, quod id genus arboris grave sit ac durum, tum etiam in ingentem evadat amplitudinem: querqueram enim gravem et magnam putant dici, Paul. ex Fest. p. 259 Müll.: percellunt magnas quercus, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 194 Vahl.): magna Jovis quercus, Verg. G. 3, 332: glandiferae, Lucr. 5, 939; Cic. Leg. 1, 1, 2: aëriae, Verg. A. 3, 680: quercus et ilex Multā fruge pecus juvat, Hor. Ep. 1, 16, 9: auritae, id. C. 1, 12, 12: aridae, id. ib. 4, 13, 10: durior annosā quercu, Ov. M. 13, 799: quercorum rami, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 717 P.
  2. II. Poet., transf.
    1. A.
      Note:f things made of oak-wood. Of a ship, of the ship Argo, Val. Fl. 5, 65.
      Of a javelin, Val. Fl. 6, 243.
      Of a drinkingvessel, Sil. 7, 190.
      Capitolina, a garland of oak-leaves, Juv. 6, 386; usually bestowed upon one who had saved the life of a citizen in battle, Ov. F. 4, 953; id. M. 1, 563; Luc. 1, 357: civilis, Verg. A. 6, 772.
    2. B. For acorns (very rare): veteris fastidia quercūs, Juv. 14, 184.