Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŏpor, ōris, m. [Sanscr. root svap-, sleep; cf. somnus; Gr. ὕπνος], a deep sleep.

  1. I. Lit., in gen., sleep (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf. somnus): lucrum praeposivi sopori et quieti, Plaut. Rud. 4, 2, 11: cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset, Liv. 1, 7, 5: sopore discusso, Curt. 6, 8, 22; 6, 10, 13; 7, 11, 18; 8, 6, 26; but also opp. somnus: hujus (junci) semine somnum allici, sed modum servandum, ne sopor fiat, Plin. 21, 18, 71, § 119: sopore placans artus languidos, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44: cum suavi devinxit membra sopore Somnus, Lucr. 4, 453; 4, 765; 4, 996: nox erat et placidum carpebant fessa soporem Corpora, Verg. A. 4, 522: piger his labante languore oculos sopor operit, Cat. 63, 37: fessos sopor inrigat artus, Verg. A. 3, 511: placidum petivit soporem, id. ib. 8, 406: occupet ut fessi lumina victa sopor, Tib. 1, 2, 2.
    Personified, Sopor = Somnus, Verg. A. 6, 278; Prop. 1, 3, 45; Stat. Th. 12, 308.
    In plur., Tib. 4, 4, 9 (Müll. sapores).
      1. 2. Pregn., the sleep of death, death: in soporem conlocastis nudos, Plaut. Am. 1, 1, 148; 1, 1, 150: aeternus, Lucr. 3, 466: perpetuus, Hor. C. 1, 24, 5.
  2. II. Transf.
    1. A. Stupefaction, lethargy, stupor: neque dormire excitatus, neque vigilare ebrius poterat, sed semisomno soporejactabatur, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124: temulento sopore profligatus, id. ib. § 123.
    2. B. Drowsiness, laziness, indifference: sopor et ignavia, Tac. H. 2, 76; Mart. 7, 42, 4.
    3. C. Poppy-juice, opium: e nigro papavere sopor gignitur scapo inciso, Plin. 20, 18, 76, § 198.
    4. D. A sleepingdraught, sleeping-potion: sopore sumpto dormiturus, Sen. Ep. 83, 25; so (opp. venenum) id. Ben. 5, 13, 5; Front. Strat. 2, 5, 12; Nep. Dion, 2, 5.
    5. E. The temple (of the head; cf. Germ. Schläfe): laevus, Stat. S. 2, 3, 29.

sŏpōro, no

  1. I. perf., ātum, 1, v. a. [sopor], to put or lay asleep, cast into sleep; to deprive of sense or feeling, to stupefy (not ante-Aug.; usu. in part. perf.).
    1. A. Lit.: si saepius expergiscitur aliquis quam assuevit, deinde iterum soporatur, falls asleep, Cels. 2, 2 med.: opium mentem soporat sensusque abalienat, Scrib. Comp. 180: serpentes soporari, Plin. 28, 8, 29, § 118: ut soporetur illa sopore enecans vis earum, id. 21, 31, 105, § 182.
      In part. perf.: soporatos hostes, Ov. Am. 1, 9, 21: aquatilia quiete placida ceu soporata, Plin. 10, 75, 97, § 209: soporatos artus premit alta quies, Val. Fl. 5, 334: vellera, id. 5, 238; Vulg. Psa. 3, 6.
    2. B. Transf., with an inanim. or abstr. object, to lay at rest, to still, quiet, allay (syn. sopire): multo Imbre rogum, Stat. Th. 6, 235: soporatus dolor, Curt. 7, 1, 7.
  2. II. To render soporific: ramus Vi soporatus Stygia, Verg. A. 5, 855; 6, 420; Claud. Rapt. Pros. 1, 284.