Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sumptŭōsus, a, um, adj. [2. sumptus], very expensive or costly.

  1. I. Of things, that costs much, dear, expensive, sumptuous: ager, Cato, R. R. 1, 6: cenae, Cic. Fam. 9, 23 fin.: hostia, Hor. C. 3, 23, 18: bellum, Liv. 45, 3: tutela, Plin. Ep. 2, 17, 4: dignitas, id. ib. 2, 4, 3: substructiones, id. ib.
    Comp.: ludi sumptuosiores, Cic. Q. Fr. 3, 8, 6: cicercula, Col. 7, 3, 22.
    Sup.: portum operis sumptuosissimi fecit, Suet. Ner. 9 fin.
  2. II. Of persons, spending much, lavish, wasteful, extravagant, Plaut. Merc. 4, 2, 2: mulier, Ter. Heaut. 2, 1, 15: domus, id. Ad. 4, 7, 42: aliquis, Varr. R. R. 2, 4, 3: homo, Cic. de Or. 2, 31, 135; id. Par. 6, 3, 49; Quint. 5, 10, 48: in libidines, Suet. Caes. 50: non ego sumptuosus sum, sed urbs ipsa magnas impensas exigit, Sen. Ep. 50, 3.
    Adv.: sumptŭōsē, expensively, sumptuously: convivia lauta sumptuose facere, Cat. 47, 5; Suet. Claud. 16 fin.
    Comp., Varr. R. R. 3, 17, 6: se sumptuosius jactare, Cic. Cat. 2, 9, 20: equos et canes emere sumptuosius, id. ib. 10, 39 (48), 2; Plin. Ep. 9, 12.