Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

treis or trīs, v. tres init.

trēs (also treis and trīs; acc. tres and tris), trĭa, num. adj. [Sanscr. tri-, trajas; Gr. τρεῖς, τρία; Goth. thrija; Germ. drei; Engl. three].

  1. I. Three: duas, tris minas auferunt, Plaut. Bacch. 4, 4, 7: tria corpora, Tris species tam dissimiles, Lucr. 5, 93 sq.: horum trium generum quodvis, Cic. Rep. 1, 26, 42: hoc loquor de tribus his generibus, id. ib. 1, 28, 44: tribus modis, unoalterotertio … , Cic. Div. 1, 30, 64: fundos decem et tres reliquit, id. Rosc. Am. 7, 20.
  2. II. To denote a small number: (sermo) tribus verbis, of three words, Plaut. Mil. 4, 2, 29; so, verbis, id. Trin. 4. 2, 121; cf. Ter. Phorm. 4, 3, 33; Ov. P. 4, 3, 26: ego tribus primis verbis, quid noster Paetus; at ille, etc., at the first three words, Cic. Fam. 9, 19, 1: haec omnia in tribus verbis, Quint. 9, 4, 78: chartis, Cat. 1, 5: suavia, id. 79, 4: cum tribus illa bibit, Mart. 13, 124, 2.

trīs, v. tres init.