Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. ūber, ĕris (abl. uberi; but ubere campo, Col. 6, 27, 1), adj [1. uber; cf. ibid. II. C.], rich in something, full, fruitful, fertile, abundant, plentiful, copious, productive (class.; syn.: ferax, fertilis, fecundus).

  1. I. Lit.: seges spicis uberibus et crebris, Cic. Fin. 5, 30, 91: messis, Plaut. Rud. 3, 2, 23: fruges, Hor. C. 4, 15, 5: itaque res uber fuit, antequam vastassent regiones, Cato ap. Prisc. p. 647 P.: Umbria me genuit terris fertilis uberibus, Prop. 1, 22, 10; cf.: in uberi agro, Liv. 29, 25, 12: uber solum, Tac. H. 5, 6: (Neptunus) Piscatu novo me uberi compotivit, Plaut. Rud. 4, 2, 6: onus, id. Ps. 1, 2, 64; cf. Col. 6, 27: bellum, productive in booty, Just. 38, 7, 9: gravis imber et uber. copious, Lucr. 6, 290: guttae, id. 1, 349: aquae, Ov. M. 3, 31: aqua prolluens et uber, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, 3: rivi, Hor. C. 2, 19, 10.
    Comp.: agro bene culte nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius, Cic. Sen. 16, 57: neque enim robustior aetas Ulla nec uberior (aestate), Ov. M. 15, 208: subtemen, fuller, stouter, Plaut. Merc. 3, 1, 20.
    Sup.: uberrimi laetissimique fructus, Cic. N. D. 2, 62, 156.
    With abl.: arbor ibi niveis uberrima pomis, Ov. M. 4, 89: (Sulmo) gelidis uberrimus undis, id. Tr. 4, 10, 3: uberrimus quaestus, the most profitable, Ter. Eun. 2, 2, 22: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, exceedingly stout, plump, or fat, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11.
    With gen.: regio cum aeris ac plumbi uberrima, tum et minio, Just. 44, 3, 4: frugum, Att. ap. Non. 498, 6.
    Absol.: teneant uberrima Teucer Et Libys, the most fruitful regions, Val. Fl. 1, 510.
  2. II. Trop., full, rich, copious, esp. of style and language: hoc Periclem praestitisse ceteris dicit oratoribus Socrates, quod is Anaxagorae physici fuerit auditor, a quo censet eum uberem et fecundum fuisse, Cic. Or. 4, 15: motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes, id. de Or. 1, 25, 113: theses ad excitationem dicendi mire speciosae atque uberes, Quint. 2, 4, 24.
    Comp.: nullus feracior in (philosophiā) locus est nec uberior quam de officiis, Cic. Off. 3, 2, 5; id. Div. 1, 3, 6: aut majore delectatione aut spe uberiore commoveri, id. de Or. 1, 4, 13: quis uberior in dicendo Platone? id. Brut. 31, 121: uberiores litterae, id. Att. 13, 50, 1: Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior, Tac. Or. 18: haec Africanus Petreiusque pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribant, Caes. B. C. 1, 53: tuasque Ingenio laudes uberiore canunt, Ov. Tr. 2, 74: in juvenibus etiam uberiora paulo et paene periclitantia feruntur, Quint. 11, 1, 32.
    Sup.: doctissimi homines ingeniis uberrimis adfluentes, Cic. de Or. 3, 15, 57 (dub.; bracketed by B. and K.): uberrima supplicationibus triumphisque provincia, full of, id. Pis. 40, 97: uberrimae litterae, id. Att. 4, 16, 13: nec decet te ornatum uberrimis artibus, id. Brut. 97, 332: oratorum aetate uberrimus erat, Tac. A. 3, 31 fin.
    Hence, adv., used only in the comp. and sup.
      1. 1. Lit., more fruitfully, more fully, more copiously or plentifully: uberius nulli provenit ista seges, Ov. P. 4, 2, 12: flere uberius, Cic. Phil. 2, 31, 77: mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime, most luxuriantly, Plaut. Trin. 1, 1, 9.
      2. 2. Trop., of style, etc., copiously, fully, Quint. 10, 3, 2: haec cum uberius disputantur et fusius, Cic. N. D. 2, 7, 20: loqui (with planius), id. Fam. 3, 11, 1: dicere (with latius), Plin. Ep. 4, 17, 11: explicare (with latius), Suet. Rhet. 1: locus uberrime tractatus, Cic. Div. 2, 1, 3.

ūbĕro, āre, v. a. and n. [2. uber].

  1. * I. Neutr., to be fruitful or productive, to bear fruit: neque enim olea continuo biennio uberat, Col. 5, 9, 11.
  2. II. Act., to make fruitful, to fertilize: hoc velut coitu steriles arbores uberantur, Pall. Oct. 8, 3; id. Febr. 17, 4.