Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. ūber, ĕris, n. [Gr. οὖθαρ; Sanscr. ūdhar; cf. O. H. Germ. uter; Engl. udder; cf. the letter B],

  1. I. a teat, pap, dug, udder, a breast that gives suck (mostly poet. and in post Aug. prose).
          1. (α) Sing., Lucr. 1, 887: lactantes ubere toto, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 Vahl.): (vitula) binos alit ubere fetus, Verg. E. 3, 30: ut vix sustineant distentum cruribus uber, Ov. M. 13, 826: vituio ab ubere rapto, id. F. 4, 459: cum a nutricis ubere auferretur, Suet. Tib. 6.
          2. (β) Plur. (so most freq.): saepe etiam nunc (puer) Ubera mammarum in somnis lactantia quaeret, Lucr. 5, 885: lactea, Verg. G. 2, 524: capreoli Bina die siccant ovis ubera, id. E. 2, 42; cf.: ad sua quisque fere decurrunt ubera lactis (agni), Lucr. 2, 370: lactis, Tib. 1, 3, 46: mammarum, Gell. 12, 1, 7: candens lacteus umor Uberibus manat distentis, Lucr. 1, 259: distenta, Hor. Epod. 2, 46: equina, id. ib. 8, 8: tenta, id. ib. 16, 50: natos uberibus gravidis vitali rore rigabat, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; cf.: (Romulus) cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus, id. Rep. 2, 2, 4: uberaque ebiberant avidi lactantia nati, Ov. M. 6, 342: sua quemque mater uberibus alit, Tac. G. 20.
  2. II. Transf.
    1. A. Of the earth, the fruitful breast, etc.: alma tellus annuā vice mortalibus distenta musto demittit ubera, Col. 3, 21, 3: ubera campi, id. poët. 10, 90.
    2. B. A cluster or mass in the shape of an udder, of bees hanging from trees when swarming, Pall. Jun. 7, 6 and 9.
    3. C. Richness, fruitfulness, fertility: quique frequens herbis et fertilis ubere campus, Verg. G. 2, 185: divitis agri, id. A. 7, 262: glebae, id. ib. 1, 531: in denso non segnior ubere Bacchus, id. G. 2, 275; cf.: pecorique et vitibus almis Aptius uber erit, id. ib. 2, 234: vitis, Col. 4, 27, 5: palmitis Etrusci, Claud. B. G. 504.

2. ūber, ĕris (abl. uberi; but ubere campo, Col. 6, 27, 1), adj [1. uber; cf. ibid. II. C.], rich in something, full, fruitful, fertile, abundant, plentiful, copious, productive (class.; syn.: ferax, fertilis, fecundus).

  1. I. Lit.: seges spicis uberibus et crebris, Cic. Fin. 5, 30, 91: messis, Plaut. Rud. 3, 2, 23: fruges, Hor. C. 4, 15, 5: itaque res uber fuit, antequam vastassent regiones, Cato ap. Prisc. p. 647 P.: Umbria me genuit terris fertilis uberibus, Prop. 1, 22, 10; cf.: in uberi agro, Liv. 29, 25, 12: uber solum, Tac. H. 5, 6: (Neptunus) Piscatu novo me uberi compotivit, Plaut. Rud. 4, 2, 6: onus, id. Ps. 1, 2, 64; cf. Col. 6, 27: bellum, productive in booty, Just. 38, 7, 9: gravis imber et uber. copious, Lucr. 6, 290: guttae, id. 1, 349: aquae, Ov. M. 3, 31: aqua prolluens et uber, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, 3: rivi, Hor. C. 2, 19, 10.
    Comp.: agro bene culte nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius, Cic. Sen. 16, 57: neque enim robustior aetas Ulla nec uberior (aestate), Ov. M. 15, 208: subtemen, fuller, stouter, Plaut. Merc. 3, 1, 20.
    Sup.: uberrimi laetissimique fructus, Cic. N. D. 2, 62, 156.
    With abl.: arbor ibi niveis uberrima pomis, Ov. M. 4, 89: (Sulmo) gelidis uberrimus undis, id. Tr. 4, 10, 3: uberrimus quaestus, the most profitable, Ter. Eun. 2, 2, 22: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, exceedingly stout, plump, or fat, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11.
    With gen.: regio cum aeris ac plumbi uberrima, tum et minio, Just. 44, 3, 4: frugum, Att. ap. Non. 498, 6.
    Absol.: teneant uberrima Teucer Et Libys, the most fruitful regions, Val. Fl. 1, 510.
  2. II. Trop., full, rich, copious, esp. of style and language: hoc Periclem praestitisse ceteris dicit oratoribus Socrates, quod is Anaxagorae physici fuerit auditor, a quo censet eum uberem et fecundum fuisse, Cic. Or. 4, 15: motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes, id. de Or. 1, 25, 113: theses ad excitationem dicendi mire speciosae atque uberes, Quint. 2, 4, 24.
    Comp.: nullus feracior in (philosophiā) locus est nec uberior quam de officiis, Cic. Off. 3, 2, 5; id. Div. 1, 3, 6: aut majore delectatione aut spe uberiore commoveri, id. de Or. 1, 4, 13: quis uberior in dicendo Platone? id. Brut. 31, 121: uberiores litterae, id. Att. 13, 50, 1: Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior, Tac. Or. 18: haec Africanus Petreiusque pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribant, Caes. B. C. 1, 53: tuasque Ingenio laudes uberiore canunt, Ov. Tr. 2, 74: in juvenibus etiam uberiora paulo et paene periclitantia feruntur, Quint. 11, 1, 32.
    Sup.: doctissimi homines ingeniis uberrimis adfluentes, Cic. de Or. 3, 15, 57 (dub.; bracketed by B. and K.): uberrima supplicationibus triumphisque provincia, full of, id. Pis. 40, 97: uberrimae litterae, id. Att. 4, 16, 13: nec decet te ornatum uberrimis artibus, id. Brut. 97, 332: oratorum aetate uberrimus erat, Tac. A. 3, 31 fin.
    Hence, adv., used only in the comp. and sup.
      1. 1. Lit., more fruitfully, more fully, more copiously or plentifully: uberius nulli provenit ista seges, Ov. P. 4, 2, 12: flere uberius, Cic. Phil. 2, 31, 77: mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime, most luxuriantly, Plaut. Trin. 1, 1, 9.
      2. 2. Trop., of style, etc., copiously, fully, Quint. 10, 3, 2: haec cum uberius disputantur et fusius, Cic. N. D. 2, 7, 20: loqui (with planius), id. Fam. 3, 11, 1: dicere (with latius), Plin. Ep. 4, 17, 11: explicare (with latius), Suet. Rhet. 1: locus uberrime tractatus, Cic. Div. 2, 1, 3.