Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* ăcervālis, e, adj. [acervus], that is heaped up, used by Cic. in dialec. lang. for the Gr. σωρείτης, a sophism by accumulation, Div. 2, 4, 11.

ăcervātim, adv. [acervus], by heaping up or accumulation, by or in heaps.

  1. I. Prop.: confertos ita acervatim mors accumulabat, Lucr. 6, 1263: stercus aspergi oportere in agro, non acervatim poni, Varr. R. R. 1, 38, 1; so Col. 9, 13, 4; acervatim se de vallo praecipitaverunt, Caes. B. A. 31: cadere, Vulg. Sap. 18, 23; cf.: pulmentis acervatim, panibus aggeratim, poculis agminatim ingestis, App. M. 4, p. 146 Elm.
  2. II. Fig.: i. q. summatim, crowded together, briefly, summarily: acervatim reliqua dicam, Cic, Clu. 10: multa acervatim frequentans, crowding together many thoughts in one period, id. Or. 25, 85; so Plin. 4, 12, 23, § 69: hactenus populus Romanus cum singulis gentibus, mox acervatim, Flor. 1, 17, 1.

* ăcervātĭo, ōnis, f. [acervo], a heaping up, accumulation: saporum, Plin. 11, 53, 117.

ăcervo, āvi, ātum, 1, v. a. [acervus], to form a heap, to heap or pile up, to amass (rare, not in Cic.; per. not before the Aug. period).

  1. I. Prop.: jam pigritiā singulos sepeliendi promiscue acervatos cumulos hominum urebant, Liv. 5, 48, 3: aggerem, Sen. Here. Fur. 1216: panicum praedensis acervatur granis, Plin. 18, 7, 10: acervantur muricum modo, they gather or collect together, id. 32, 9, 31.
  2. II. Trop., to accumulate, to multiply: leges, Liv. 3, 34; Quint. 9, 3, 47; Plin. 26, 4, 10, § 21; 36, 15, 24, § 101 al.

ăcervus, i, m. [v. 2. acer], a multitude of objects of the same kind, rising in a heap.

  1. I. Prop.
    1. A. A heap considered as a body: frumenti, Plaut. Ps. 1, 2, 55; cf. id. Cas. 1, 1, 38; Att. ap. Non. 192, 3: altus, Lucr. 3, 198; 1, 775: ut acervus ex sui generis granis, sic beata vita ex sui similibus partibus effici debeat, Cic. Tusc. 5, 15: acervi corporum, id. Cat. 3, 10: pecuniae, id. Agr. 2, 22: tritici, id. Ac. 2, 29: farris, Verg. G. 1, 185; thus Ovid calls Chaos: caecus acervus, M. 1, 24.
    2. B. A heap considered as a multitude (cf. Germ. Haufen and Eng. colloq. heap): aeris et auri, Hor. Ep. 1, 2, 47.
  2. II. Fig.
    1. A. In gen., a multitude: facinorum, Cic. Sull. 27: officiorum negotiorumque, Plin. 36, 5, 4, § 27: praeceptorum, Ov. Rem. Am. 424 al.
    2. B. Esp., in dialectics, t. t., a sophism formed by accumulation, Gr. σωρείτης, Cic. Ac. 2, 16, 49; Hor. Ep. 2, 1, 47; cf. acervalis.