No entries found. Showing closest matches:
aequĭpar, ăris, adj. [aequus-par], perfectly alike or equal, only in later writers, e. g. Aus. Idyll. 12; App. Flor 3.
aequĭpărābĭlis (better, aequipĕr-), e, adj. [aequiparo], that may be compared, comparable (perh only in Plaut.); with dat.: diis aequiperabile, Curc. 1, 3, 11.
With cum, Trin. 2, 4, 65 (also in Non. 304).
aequĭpărantĭa (better, aequiper-), ae, f. [aequiparo], a comparison (late Lat.), Tert. adv. Val. 16.
aequĭpărātĭo (better, aequīper-). ōnis, f. [aequiparo], an equalizing, a comparison: aequiperatio et parilitas virtutum inter se consimilium, Gell. 14, 3: rex de aequiperatione aestimanda (whether his army could be put on an equality with) quaesierat, id. 5, 5, 7
aequĭpăro (better aequĭpĕr-; cf. Dietrich in Zeitschr. für vergl. Sprachf. 1, p. 550), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [aequipar].
- I. Act., to put a thing on an equality with another thing, to compare, liken; with ad, cum, or dat.: suas virtutes ad tuas, Plaut. Mil. 1, 1, 11: aequiperata cum P fratre gloria, Cic. Mur. 14, 31: Jovis Solisque equis dictatorem, Liv. 5, 23: Hadrianus Numae aequiperandus, Frontin. Princ. Hist. p. 317 Rom.
- II. Neutr., to place one’s self on an equality with another in worth, to become equal to, to equal, come up to, attain to (cf. aequo and adaequo); constr. with dat., but more frequently with acc., and absol.
- (α) With dat.: nam si qui, quae eventura sunt, provideant, aequiperent Jovi, Pac. ap. Gell. 14, 1, 34.
- (β) With acc.: nemo est qui factis me aequiperare queat, Enn. ap. Cic. Tusc. 5, 17, 49 (Epigr. 8, p. 162 Vahl.): urbem dignitate, Nep. Them. 6, 1; so id. Alc. 11, 3; Liv. 37, 55: voce magistrum, Verg. E. 5, 48; Ov. P. 2, 5, 44.
- (γ) Absol., Pac. ap. Non. 307, 11.