Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

aequĭpar, ăris, adj. [aequus-par], perfectly alike or equal, only in later writers, e. g. Aus. Idyll. 12; App. Flor 3.

aequĭpărābĭlis (better, aequipĕr-), e, adj. [aequiparo], that may be compared, comparable (perh only in Plaut.); with dat.: diis aequiperabile, Curc. 1, 3, 11.
With cum, Trin. 2, 4, 65 (also in Non. 304).

aequĭpărantĭa (better, aequiper-), ae, f. [aequiparo], a comparison (late Lat.), Tert. adv. Val. 16.

aequĭpărātĭo (better, aequīper-). ōnis, f. [aequiparo], an equalizing, a comparison: aequiperatio et parilitas virtutum inter se consimilium, Gell. 14, 3: rex de aequiperatione aestimanda (whether his army could be put on an equality with) quaesierat, id. 5, 5, 7

aequĭpăro (better aequĭpĕr-; cf. Dietrich in Zeitschr. für vergl. Sprachf. 1, p. 550), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [aequipar].

  1. I. Act., to put a thing on an equality with another thing, to compare, liken; with ad, cum, or dat.: suas virtutes ad tuas, Plaut. Mil. 1, 1, 11: aequiperata cum P fratre gloria, Cic. Mur. 14, 31: Jovis Solisque equis dictatorem, Liv. 5, 23: Hadrianus Numae aequiperandus, Frontin. Princ. Hist. p. 317 Rom.
  2. II. Neutr., to place one’s self on an equality with another in worth, to become equal to, to equal, come up to, attain to (cf. aequo and adaequo); constr. with dat., but more frequently with acc., and absol.
          1. (α) With dat.: nam si qui, quae eventura sunt, provideant, aequiperent Jovi, Pac. ap. Gell. 14, 1, 34.
          2. (β) With acc.: nemo est qui factis me aequiperare queat, Enn. ap. Cic. Tusc. 5, 17, 49 (Epigr. 8, p. 162 Vahl.): urbem dignitate, Nep. Them. 6, 1; so id. Alc. 11, 3; Liv. 37, 55: voce magistrum, Verg. E. 5, 48; Ov. P. 2, 5, 44.
          3. (γ) Absol., Pac. ap. Non. 307, 11.