No entries found. Showing closest matches:
af-făber (better adf-), bra, brum, adj.
affābĭlis (better adf-), e, adj. [adfari], that can be easily spoken to, easy of access, courteous, affable, kind, friendly, Ter. Ad. 5, 6, 8: cum in omni sermone omnibus adfabilem esse se vellet, * Cic. Off. 1, 31, 113: adfabilis, blandus, Nep. Alcib. 1, 3: nec dictu adfabilis ulli, Verg. A. 3, 621 (cf. Att. ap. Macr. S. 6, 1: quem nec adfari queas): adfabilior, Sen. Ep. 79: adfabilem te facito, Vulg. Eccli. 4, 7.
Sup. prob. not used.
Adv.: adfābĭlĭter, courteously, kindly, Macr. S. 7, 2; Spart. ap. Carac. 3: adfabilissime, Gell. 16, 3.
* affābĭlĭtas (better adf-), ātis, f. [adfabilis], the quality of affabilis, affability, courtesy, kindness: comitas adfabilitasque sermonis, Cic. Off. 2, 14, 48.
affābĭlĭter, adv., v. affabilis.
affā̆brē, adv., v. affaber, I.
* affā̆brĭcātus (better adf-), a, um [Part., as if from adfabrico], fitted or added to by art: consuetudo quasi adfabricata natura, Aug. Mus. 6, 7.
affāmen (better adf-), ĭnis, n. [adfari], an accosting, address (in App. for the usual adfatus): blando adfamine, App. M. 11, p. 260, 23 Elm.; id. ib. 11, p. 272, 39.
affānĭae, ārum, f. [perh. adfari], empty, trifling talk, chatter, idle jests: dicta futilia, gerrae; only in two passages in App.: affanias adblaterare, App. M. 9, p. 221, 25 Elm.: effutire, id. ib. 10, p. 243, 14 ib.
affătim (also adf-), adv. [Serv. ad Verg. A. 1, 123, cites fatim = abundanter; cf.: fatiscor, defatiscor, fatigo; Corss. Ausspr. I. p. 158, refers fatim to the same root as χατίς, χῆρος].
1. affātus (better adf-), Part. of adfari.
2. affātus (better adf-), ūs, m. [adfari], a speaking to or addressing, address (class. only in the poets; later also in prose): quo nunc reginam ambire furentem Audeat adfatu? Verg. A. 4, 284: adfatus reddere, Stat. S. 2, 4, 7; Sen. Med. 187: ora solvere ad adfatus, Sil. 17, 340 al.
In prose, Cod. Just. 5, 4, 23; Cod. Imp. Leo, 1, 26, 6 al.