No entries found. Showing closest matches:
āmentātus, a, um, Part. of amento.
āmentĭa, ae, f. [amens], the being out of one’s senses, beside one’s self, madness, insanity.
- I. Lit.: animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam, Cic. Tusc. 3, 5, 10: Di monerint meliora atque amentiam averruncassint tuam, Pac. ap. Varr. L. L. 7, § 102 Müll., and in Paul. ex Fest. p. 373 Müll. (Trag. Rel. p. 90 Rib.): heu cor ira fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7 (Trag. Rel. p. 194 Rib.): Quor meam senectutem hujus sollicito amentiā, Ter. And. 5, 3, 16: Quae istast pravitas, Quaeve amentiast … ? id. Heaut. 5, 2, 21; id. Hec. 4, 4, 50 (not elsewhere in Ter.): flagrare cupiditate atque amentiā, Cic. Verr. 2, 4, 34: amentiā atque audaciā praeditus, id. ib. 2, 2, 42; Ov. M. 5, 511: tanta vis amentiae verius quam amoris mentem turbaverat, Liv. 3, 47; 23, 9: Percutiat te Dominus amentiā, Vulg. Deut. 28, 28; ib. Zach. 12, 4.
- II. Meton.
- A. Folly, stupidity (cf. amens, II.): si quem amentia verset, Hor. S. 2, 3, 249.
- B. Malice, malignity (eccl. Lat.): propter multitudinem amentiae (tuae), Vulg. Os. 9, 7.
āmento, āvi, ātum, 1, v. a. [amentum].
- I. Lit., to furnish with a strap or thong; esp. of the javelin, to the middle of which a strap was fastened, so that it might be thrown with greater force (very rare; only twice in Cic.): hastae amentatae, Cic. Brut. 78, 271.
Trop., of discourse: amentatae hastae (i. e. apta et parata argumenta), Cic. de Or. 1, 57, 242 (so Juv. sagittae and jaculator, q. v.).
Hence,
- II. Transf., poet., to hurl or dart the javelin by means of a thong: cum jaculum parvā Libysamentavit habenā, * Luc. 6, 221.
And of the wind, which gives an impetus to motion, as a thong to the dart: amentante Noto, Sil. 14, 422.
āmentum, i, n. [ἅμμα, ἅπτω; v. apo], a strap or thong, esp. upon missile weapons, by means of which they were thrown with greater force (cf. amento): amenta, quibus, ut mitti possint, vinciuntur jacula sive solearum lora, Paul. ex Fest. p. 12 Müll.: epistola ad amentum deligata, Caes. B. G. 5, 48 Herz.: inserit amento digitos, Ov. M. 12, 321: amenta torquent, Verg. A. 9, 665: umor jaculorum amenta emollierat, Liv. 37, 41 al.
Rarely, a shoe-string: soleae sine amento, Plin. 34, 6, 14, § 31.