Lewis & Short

ănĭmōsĭtas, ātis, f. [animosus] (only post-class.).

  1. I. Boldness, courage, spirit: resistendi, Amm. 16, 12: equi, Sid. Ep. 4, 3.
  2. II. Vehemence, impetuosity, ardor, Macr. Somn. Scip. 1, 6; in plur., * id. ib. 2, 12; Aug. Ep. 162, and Civ. Dei, 14, 2 al.
  3. III. Wrath, enmity (eccl. Lat.): iracundia animositatis illius (Dei) subversio illius est, Vulg. Eccli. 1, 28; ib. 2 Cor. 12, 20; ib. Heb. 11, 27.