Lewis & Short

archĭtector, ātus, āri, v. dep. [architectus].

  1. I. Lit., to build, construct, make (rare): situm loci cujusdam ad suum arbitrium fabricari et architectari, Auct. ad Her. 3, 19, 32: Olympium, Vitr. 7, praef. 17: cardines, id. 9, 4.
  2. II. Trop., to devise, invent, procure: voluptates, Cic. Fin. 2, 16, 52 (cf. id. ib. 1, 10, 32: Epicurus architectus beatae vitae).
    Note: Pass.: Aedes Martis architectata ab Hermodoro Salaminio, ἀρχιτεκτονευθεῖσα, Nep. ap. Prisc. p. 792 P.