Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

armāmenta, ōrum, n. [arma, III.], implements or utensils for any purpose.

  1. I. In gen.: armamenta vinearum, props, Plin. 17, 21, 35, § 152: armamenta ad inclusos cantus, reeds, pipes, id. 16, 36, 66, § 170: Excussis inde tunicis iterum iisdem armamentis nudata conciditur medulla, i.e. with mortar and pestle = pilā ligneā, which he had used just before, id. 18, 11, 29, § 112.
  2. II. Esp., the tackle of a ship (sails, ropes, cables, etc.): armamentūm stridor, Pac. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 87: Ac. Salvast navis: ne time. Cha. Quid alia armamenta? Ac. Salva et sana sunt, Plaut. Merc. 1, 2, 62; 1, 2, 80: omnia caute armamenta locans, * Cic. Arat. 197: hic tormenta, armamenta, arma, omnis apparatus belli est, Liv. 26, 43: armamenta navis projecerunt, * Vulg. Act. 27, 19: aptarique suis pinum jubet armamentis, Ov. M. 11, 456; Col. 4, 3, 1; Suet. Aug. 17.
    Sometimes the sails are excepted: cum omnis Gallicis navibus spes in velis armamentisque consisteret, Caes. B. G. 3, 14; Liv. 36, 44; Sen. Ben. 6, 15.

armāmentārĭum, ii, n. [armamenta], an arsenal, armory: ex aedibus sacris armamentariisque publicis arma populo Romano dantur, Cic. Rab. Perd. 7: qui (Philo) Atheniensibus armamentarium fecit, id. de Or. 1, 14, 62; Plin. 7, 37, 38, § 125; Vulg. 3 Reg. 14, 28; ib. 2 Par. 11, 12; Liv. 26, 43; 29, 35; 31, 23; 42, 12; Inscr. Orell. 975 al.
Comically: quidquid habent telorum armamentaria caeli, the arsenals of heaven, Juv. 13, 83.