Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

assĭmĭlanter (ads-), adv., v. assimulo fin.

assĭmĭlātio (ads-), v. assimulatio.

as -sĭmĭlis (ads-, Ritschl, Baiter, Rib.; ass-, Merk.), e, adj., similar, like (cf. ad, D. 4.); constr. with gen., dat. with quasi, or absol. (rare; mostly poet. and in post-Aug. prose; once in Cic.).

      1. a. With gen.: quicquam adsimile hujus Quasi tu numquam facti feceris, Plaut. Merc. 5, 3, 1: latuscula adsimili lateris flexurā praedita nostri, Lucr. 4, 336 Lachm.: assimilis sui, Ov. Tr. 1, 6, 27.
      2. b. With dat.: silex cadenti imminet adsimilis, Verg. A. 6, 603: fratribus, Ov. P. 2, 2, 85: raritas adsimilis spongiis, * Cic. N. D. 2, 55, 136: aeri-adsimilis capillus, Suet. Ner. 1; so id. Galb. 18; id. Vesp. 7.
      3. c. With quasi: Nam hoc adsimile est quasi de fluvio qui aquam derivat sibi, Plaut. Truc. 2, 7, 12.
      4. d. Absol.: Inde sequetur, Adsimili ratione alias ut postulet ordo, Lucr. 2, 493, and 4, 425.
        * Adv.: assĭ-mĭlĭter (ads-), in like manner: adsimiliter mi hodie optigit, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.

assĭmĭlĭter (ads-), adv., v. assimilis fin.

assĭmŭlātĭo (better ads-, not assĭ-mĭlātĭo; v. assimulo fin.), ōnis, f. [assimulo], an assimilating.

  1. I. A being similar, similarity, likeness: prodigiosa adsimulatio, Plin. 11, 49, 109, § 262.
  2. II. In rhet., a feigned adoption of the opinion of one’s hearers: est (adsimulatio) cum id, quod scimus facile omnes audituros, dicimus nos timere, quomodo accipiant; sed tamen veritate commoveri, ut nihilo setius dicamus, Auct. ad Her. 4, 37, 49.
  3. III. A comparison of one thing with others: dolosa, Dig. 2, 18, 19, § 24; Cod. Th. 16, 2, § 18.