No entries found. Showing closest matches:
auscultātĭo, ōnis, f. [ausculto].
- I. A listening, attending to: auscultatio et publicorum secretorumque inquisitio, Sen. Tranq. 12.
- II. An obeying: Quid mihi scelesto tibi erat auscultatio? Plaut. Rud. 2, 6, 18.
auscultātor, ōris, m. [ausculto].
- I. A hearer, listener, * Cic. Part. Or. 3, 10.
- II. One who obeys: mandati, App. M. 7, p. 195, 1.
auscultātus, ūs, m. [ausculto], a hearing, listening: auscultatu, App. M. 6, p. 178, 21: auscultatibus, Fulg. Cont. Verg. p. 142.