Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

1. călor, ōris, m. [caleo; cf. Varr. ap. Non. p. 46, 22], warmth, heat, glow.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen. (very freq. in prose and poet.): neque mihi ulla obsistet amnis nec calor; nec frigus metuo, Plaut. Merc. 5, 2, 19; so (opp. frigus) Lucr. 2, 517; 6, 371; Cic. N. D. 2, 39, 101; Verg. G. 2, 344; 4, 36; (opp. refrigeratio) Vitr. 1, 4: calor ignis, Lucr. 1, 425: solis, id. 5, 571; 6, 514: fulminis, id. 6, 234.
      In plur., Cic. Off. 2, 4, 13; id. N. D. 2, 60, 151; Hor. C. 3, 24, 37 al.
    2. B. Esp.
      1. 1. Vital heat; so, vitalis, Lucr. 3, 129; Cic. N. D. 2, 10, 27: ut omnia quae aluntur atque crescunt, contineant in se vim caloris, sine quā neque ali possent neque crescere, id. ib. 2, 9, 23: omnis et una Dilapsus calor, Verg. A. 4, 705.
      2. 2. Summer heat, the warmth of summer: vitandi caloris causā Lanuvii tres horas acquieveram, Cic. Att. 13, 34 init.; id. de Or. 1, 62, 265.
        Hence also for summer (opp. ver and autumnus), Lucr. 1, 175; Col. 11, 2, 48: mediis caloribus, in the midst of summer, Liv. 2, 5, 3; so plur.: ut tectis saepti frigora caloresque pellamus, Cic. N. D. 2, 60, 152.
      3. 3. The glow of a hot wind (cf. Lucr. 6, 323: vis venti commixta calore): dum ficus prima calorque, etc., the burning heat of the parching Sirocco, Hor. Ep. 1, 7, 5: calores austrini, Verg. G. 2, 270 (cf.: calidi Austri, Ov. M. 7, 532).
      4. 4. The heat of a fever, Tib. 4, 11, 2.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., the heat of passion, fire, zeal, ardor, impetuosity, vehemence (so perh. not before the Aug. per.; esp. freq. in Quint.; cf.: ardor, fervor): si calor ac spiritus tulit, Quint. 10, 7, 13: Polus juvenili calore inconsideratior, id. 2, 15, 28: calor cogitationis, qui scribendi morā refrixit, id. 10, 3, 6; cf. id. 9, 4, 113: calorem cogitationis exstinguere, id. 8, praef. § 27: et impetus, id. 10, 3, 17: dicendi, id. 11, 3, 130: lenis caloris alieni derisus, id. 6, 2, 15: dicentis, Plin. Ep. 4, 9, 11; 2, 19, 2: pietatis, id. Pan. 3, 1: ambitionis calor abducit a tutis, Sen. Ben. 2, 14, 5: quod calore aliquo gerendum est, id. Ira, 3, 3, 5: cohortationis, Val. Max. 2, 6, 2: iracundiae, Dig. 50, 17, 48: Martius, Stat. Achill. 2, 26; Luc. 2, 324 et saep.
    2. B. Esp., ardent love, the fire of love: trahere calorem, Ov. M. 11, 305; so id. H. 19, 173; Sil. 14, 223.
      In plur. (cf. amores), Hor. C. 4, 9, 11; Ov. A. A. 1, 237.

2. Călŏr, ōris, m., a river in Samnium, now the Calore, Liv. 2, 14, 2; 25, 17, 1.

călōrātus, a, um, adj. [calor] (postclass. and rare).

  1. I. Lit., hot, heated: ferrum, Isid. 20, 16, 7 (al. coloratum): Calabria, Porphyr. ad Hor. Epod. 1, 27: dies caloratissimi, id. ad Hor. S. 1, 6, 126.
  2. II. Trop., hot, incited, furious: juventutis impetus, App. M. 6, p. 182, 37: juventus, Fulg. Myth. 3, 4 fin.

* călōrĭfĭcus, a, um, adj. [calor-facio], causing warmth, warming, heating: oleum calorificum est, Gell. 17, 8, 12.