Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

cĕlĕber, ē̆bris, ē̆bre, adj. (masc. celebris, Auct. Her. 2, 4, 7; Tac. A. 2, 88 fin.; 13, 47; 14, 19; Curt. 5, 1, 18; Gell. 17, 21, 10; comp. very rare, but sup. freq.) [perh. Sanscr. çru-, audire; Gr. κλέος; v. Corss. Beitr. p. 368], that which contains a multitude, numerous; hence,

  1. I. Where there is a multitude, or where a multitude comes together; of places, much frequented or resorted to, populous, abounding in, rich in (syn.: plenus, frequens; opp. desertus): celeber πολύανδρος, Gloss. Vet.: in locis illa fortuita: culti an inculti, celebres an deserti, etc., Cic. Part. Or. 10, 36; id. Sest. 67, 140; id. Verr. 2, 2, 65, § 159; id. Mil. 24, 66; Auct. Her. 2, 4, 7: loco celebri an secreto, Quint. 11, 1, 47: in foro celeberrimo, tantā frequentiā, most frequented, Cic. Verr. 2, 3, 58, § 133; but: celeberrimo fori, at the time when the Forum was most frequented, Tac. A. 4, 67 fin.: via, Cato, R. R. 1, 3: portus celeberrimus atque plenissimus navium, Cic. Imp. Pomp. 12, 33: celeberrimo virorum mulierumque conventu, id. Verr. 2, 4, 48, § 107; id. Phil. 14, 6, 16; cf. id. Pis. 15, 34: celebri urbe et copiosā, id. Arch. 3, 4: celeberrimo loco (urbis) elatus, Nep. Dion, 10, 3; cf. Plin. Ep. 2, 7, 7; 8, 6, 14: pars oppidi, Suet. Aug. 1: oraculum, Cic. Div. 1, 19, 37: convivium, Tac. A. 14, 48; id. H. 1, 81: celeberrima fontibus Ide, Ov. M. 2, 218: celeberrimus ilice lucus, id. Am. 3, 5, 3.
  2. II. Meton.
    1. A. That is celebrated, honored by a great assembly, procession, train, etc.; renowned, distinguished, celebrated, famous (syn.: clarus, notus, nobilis; in prose and poetry, partic. since the Aug. per.).
          1. (α) With abl.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tib. 2, 1, 33: dies omni caerimoniarum genere, Liv. 25, 12, 15; cf. ludi, Suet. Aug. 44: Tiresias famā, Ov. M. 3, 339: Daedalus ingenio artis, id. ib. 8, 159: vir arte grammaticā, Plin. 24, 17, 102, § 167: quisque ingenio, Tac. Agr. 1: tribunus plebis opibus, gratiā, etc., Vell. 2, 18, 2: pons Mulvius nocturnis illecebris, Tac. A. 13, 47.
          2. (β) Absol.: dies celeberrimi laetissimique, most solemn, festive, Cic. Lael. 3, 12: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, id. Verr. 2, 3, 25, § 61: celebre per Hispaniam responsum, Liv. 21, 19, 8: fama inter barbaros id. 27, 33, 1: nomen ad posteros, id. 1, 3, 8: viri, id. 26, 27, 16: duces, Vell. 2, 17, 2: Arminius, Tac. A. 2, 88: Diana, Hor. C. 2, 12, 20: dea, Ov. M. 1, 747; cf. id. ib. 5, 412: templa, Quint. 1, 4, 16: Aper et Secundus, celeberrima tum ingema fori nostri. Tac. Or. 2.
          3. (γ) With in: celeberrimus fuit in hoc genere Sosus, Plin. 36, 25, 60, § 184.
    2. B. Often repeated, numerous, frequent (very rare): celebri gradu, with double quick step, Att. ap. Non. p. 89, 25 (Trag. Rel. v. 25 Rib.): verba celeberrima, often repeated, Ov. A. A. 2, 705: vox, id. P. 1, 9, 25: lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 1, 2, § 2: nomina in annalibus, Gell. 7 (6), 7, 1.