Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

cessĭcĭus (-tĭus), a, um, adj. [cessus, 1. cedo]; in jurid. lang., of or pertaining to giving up, ceding: tutor, Gai Inst. 1, 169 sqq.; Ulp. Lib. Reg. tit. 11, 7: tutela, Gai Inst. 1, 171.

cessim (cossim), adv. [cesso; cf. coxim], bending or turning in; hence, also, turned backwards, backwards (mostly anteand post-class.): cum domum ab Ilio cessim revertero, Varr. ap. Non. p. 247, 26; p. 276, 9: cessim ire, Dig. 9, 2, 52, § 2; Just. 2, 12, 7: lagena orificio cessim (obliquely) dehiscente patescens, App. M. 2, p. 121, 8.

cessio, ōnis, f. [1. cedo]; only in jurid. lang.

  1. I. A giving up, surrendering: abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexo aut in jure cessio, Cic. Top. 5, 28; Dig. 42, 3 tit.; Gai Inst. 3, 78; v. Dict. of Antiq., de cessione bonorum.
  2. * II. Diei, the approach of a term, Dig. 36, 2, 7.

cessĭtĭus, v. cessicius.