Lewis & Short

chŏrēa (chŏrĕa, Tib. 1, 3, 59; Prop. 2 (3), 19, 15; Verg. A. 6, 644), ae, f., = χορεία (most freq. in plur.),

  1. I. a dance in a ring, a dance.
          1. (α) Sing., * Lucr. 2, 636; Verg. Cul. 19.
          2. (β) Plur., Tib. 1, 7, 49; Prop. 1, 3, 5; 3 (4), 10, 23; Verg. A. 9, 615; 10, 224; Hor. C. 1, 9, 16; 2, 19, 25; 4, 6, 15; Ov. M. 8, 581; 8, 746; 14, 520 et saep.
  2. II. Meton., of the circular motions of the stars: choreae astricae, Varr. ap. Non. p. 451, 11; Manil. 1, 668.