Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

commĕmŏrābĭlis (conm-), e, adj. [commemoro], worth mentioning, memorable (rare): clara et conmemorabilis pugna, * Plaut. Ps. 1, 5, 111: multa commemorabilia proferre, Cic. N. D. 2, 52, 131: pietas, id. Marcell. 4, 10.

commĕmŏrāmentum (conm-), i, n. [commemoro], a reminding, mentioning (ante- and post-class. for the class. commemoratio): stupri, Caecil. ap. Non. p. 84, 5: supremum artis suae, Fronto, 2, p. 374.

commĕmŏrātĭo (conm-), ōnis, f. [commemoro], a calling to mind, reminding, suggesting, commemorating, remembrance, mentioning (several times in Cic. and Quint.; elsewh. rare): istaec commemoratio Quasi exprobratio est immemoris benefici, * Ter. And. 1, 1, 16.
With obj.-gen.: antiquitatis, Cic. Or. 34, 120: nominis nostri, id. Arch. 11, 29: rei gestae, Quint. 5, 11, 6: frequens illorum, quae egerat in senatu, id. 11, 1, 18; Tac. A. 13, 3: fortitudinis, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: (Verres) in assiduā commemoratione omnibus flagitiorum fuit, every one was continually recounting his crimes, id. ib. 2, 1, 39, § 101: tuae virtutis, id. ad Q. Fr. 1, 1, 12, § 36: commemoratione hominum delectare, id. Verr. 2, 4, 55, § 123.
With subj. -gen.: posteritatis, by posterity, Cic. Fam. 5, 12, 1; cf.: aliquid suā commemoratione celebrare, id. Planc. 40, 95.

* commĕmŏrātor, ōris, m. [commemoro], one who mentions a thing, a commemorator: vetustatum, Tert. adv. Marc. 4, 26.

* commĕmŏrātōrĭum, ii, n. [commemoro], a means of remembrance: calliditatis, Ambros. Off. 25.

(commĕmŏrātus, ūs, a false read. for commemoratum, App. Flor. 1, n. 16.)