Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

cōnāmen, ĭnis, n. [conor],

  1. I. an effort, exertion, struggle (poet.): alarum, Lucr. 6, 836: eundi, id. 6, 326: magno conamine, Ov. M. 3, 60; cf. id. ib. 8, 366; id. F. 4, 325; Luc. 4, 287.
    In plur.: conamina mortis, Ov. M. 10, 390; Lucr. 6, 1040.
  2. II. Concr., a support, prop: constitit (infans), adjutis aliquo conamine nervis, Ov. M. 15, 224.

* cōnāmentum, i, n. [conamen], an instrument for uprooting a plant, Plin. 19, 2, 7, § 27.